Another rides the bus

Παλιότερα είχαμε γράψει για άτομα που μπορεί να γνωρίσεις στο ΚΤΕΛ. Σήμερα θα σας παρουσιάσω το αντίπαλο δέος, τα άτομα στο αστικό. Όλοι όσοι δεν είμαστε μέλη της οικογένειας Βαρδινογιάννη ή της οικογένειας Λάτση έχουμε χρησιμοποιήσει για τις ανάγκες μας, αυτό το δώρο του θεού στον άνθρωπο, αυτόν τον επίγειο παράδεισο, αυτόν τον βασιλικό τρόπο μετακίνησης, το αστικό. Στο αστικό λοιπόν βλέπεις όλες τις εκδοχές της σύχρονης ανθρώπινης φύσης μαζεμένες σε έναν χώρο. Η διαφορά του αστικού με το ΚΤΕΛ, είναι ότι θα κάτσεις για πολύ λιγότερη ώρα και δεν πρόκειται να γνωρίσεις κανένα από εκεί μεσα. Όμως, αν βρεθείς σε ένα σχετικά γεμάτο αστικό, είναι σίγουρο ότι θα δεις τις παρακάτω ειδικές ομάδες ανθρώπων, οι οποίες είναι σίγουρο ότι θα βρίσκονται σε συγκεκριμένες θέσεις και επίσης είναι σίγουρο ότι θα έχουν συγκεκριμένες συμπεριφορές. Σαν να είναι όλοι τους προγραμματισμένα bots. Έχουμε και λέμε:


1.Το teen
Πρώτα από όλα να διευκρινίσω ότι όταν λέω teen, εννοώ θηλυκό teen, γιατί δύσκολα θα συναντήσεις την αρσενική του εκδοχή στο αστικό. Μάλλον επειδή τα αγοράκια έχουν μηχανάκια. Το teen θα το συναντήσεις κάθε μέρα στις ώρες 14.00-17.00 και το Σάββατο από το μεσημέρι μέχρι τις 21.00. Ειδικά άμα έχεις την ατυχία να μπεις σε λεωφορείο την ώρα που σχολάνε τα λύκεια, τότε θα νιώθεις ότι πρωταγωνιστείς σε υγρό όνειρο κάποιου ανώμαλου. Γιατί ατυχία; Γιατί τα teen είναι από τα πιο εκνευριστικά πλάσματα που μπορείς να συναντήσεις κάπου, πόσο μάλλον σε έναν κλειστό χώρο όπου είσαι υποχρεωμένος να μείνεις για κάποια ώρα. Μιλάνε στο κινητό, μιλάνε με τις φίλες τους για τον Justin Bieber, μιλάνε μόνες τους, γενικά μιλάνε. Πολύ και φωναχτά. Και γελάνε ακόμα πιο φωναχτά. Όταν τα βλέπεις και αρχίζεις να σπάζεσαι που σου χαλάνε την ηρεμία, προσπαθείς να τα δικαιολογήσεις. Είναι της ηλικίας,και εγώ έτσι ήμουν, θα μεγαλώσουν και θα ηρεμήσουν, στην τελικη δεν κάνουν κάτι τόσο κακό,απλά έτσι διασκεδάζουν, και τα λοιπά... Αλλά όταν περάσουν 5 λεπτά και συνεχίζουν να κάνουν τόση φασαρία που δεν ακούς τις σκέψεις σου, καταλήγεις να σκέφτεσαι:”έκανα υπομονή τόσην ώρα, και δεν αντέχω άλλο.Έτσι είστε; Αφού συνεχίζετε και κάνετε σαν κοκαρισμένοι πίθηκοι(αρχίζει να μ αρέσει αυτή η έκφραση), ε και εγώ θα αρχίσω να κοιτάω το 16χρονο κώλο σας και δε θα νιώσω καθόλου άσχημα”. Βρίσκονται πάντα μπροστά από τα μηχανήματα εισιτηρίων γιατί εκεί μπορείς να ενοχλείς σχεδόν όλο το λεωφορείο με τις εκνευριστικές φωνές σου.

2.Η γιαγιά
Η γιαγιά είναι ο πιο συνηθισμένος επιβάτης αστικού. Είτε γιατί δεν οδηγεί και έπρεπε να πάει στην τράπεζα να βγάλει τη σύνταξή της(την ποια;),να πάει στην εκκλησία, ή να πάει στη λαϊκή, είτε γιατί το αστικό είναι πλέον από τα λίγα μέρη που μπορεί να συναναστραφεί άλλα άτομα της ηλικίας της και να επιδοθεί στην αγαπημένη της συνήθεια, να κράζει τους νέους. Και ω θεέ αυτό ακριβώς κάνει! Κάθεται σε μία από τις τέσσερις θέσεις, που είναι οι δύο απέναντι από τις άλλες δύο, λίγο μπροστά από το κέντρο του λεωφορείου ή στις αντίστοιχες τέσσερις στο πίσω μέρος του λεωφορείου, γιατί εκεί έχει λίγο χώρο να ακουμπήσει τα μαρούλια που πήρε από το παζάρι, γιατί σε εκείνες τις θέσεις μπορεί να πιάσει συζήτηση με τις άλλες τρεις γιαγιάδες που κάθονται εκεί για τα φάρμακα που παίρνει η καθεμία, αλλά και γιατί από εκεί μπορεί να βλέπει τα teen που βρίσκονται στο δικό τους μέρος και να μονολογεί φωναχτά για το ότι αν αυτή στο καιρό της φορούσε σκουλαρίκι στη μύτη, ο πατέρας της θα την κρεμούσε από αυτό στο κελάρι or something.




3.Ο παππούς
Ο παππούς είναι τελείως διαφορετική κατηγορία από τη γιαγιά. Κατ' αρχάς κάθεται και αυτός όπου κάθονται η γιαγιάδες μόνο επειδή θέλει να τις πιάσει συζήτηση να τις κορτάρει και να θυμηθεί τα νιάτα του, που ήταν μπερμπάντης και κάθε μέρα ήταν δουλειά-καφενείο-φλέρτ με ό,τι κινούταν-σπίτι για φαϊ και το βράδυ καφενείο πάλι για κουμάρι. Συνήθως δε θα γκρινιάζει τόσο, όσο η γιαγιά, αλλά επειδή κάποιες συνήθειες δεν κόβονται, όταν τον πετύχεις στο αστικό ψιλοαπέφυγέ τον, γιατί θα μυρίζει λιγάκι τσίπουρο και άμα έχει χάσει και την μισή του σύνταξη εκείνη τη μέρα στον θανάση δε θέλει πολυ να ξεσπάσει πάνω σου. Και όταν λέω ξεσπάσει, εννοώ να κοιτά την κοτσίδα σου με τέτοιο μίσος που θα ορκίζεσαι ότι ανά πάσα στιγμή θα βγάλει την ψαλίδα, θα σε κουρέψει και μετά θα σου βάλει να κρατάς και μία πινακίδα που θα λέει “τεντυμπόης”.

4.Η μητέρα/νοικοκυρά
Η μητέρα/νοικοκυρά διακρίνεται σε δύο περιπτώσεις, σε αυτήν που έχει το παιδί μαζί της και σε αυτήν που είναι μόνη της. Και στις δύο περιπτώσεις βρίσκεται στα καθίσματα στο πίσω μέρος του λεωφορείου και αν δεν έχει βρει θέση θα σε κοιτάει στα μάτια μέχρι να της παραχωρήσεις την δικιά σου. ΠΡΟΣΟΧΗ! Μην της παραχωρήσεις τη θέση σου από μόνος σου, γιατί θα γυρίσει με ξινισμένο ύφος και θα σου πει:”Γιατί σηκώνεσαι; δεν χρειάζομαι θέση, δεν είμαι τόσο μεγάλη.” Άμα έχει μαζί της παίδι, δεν ξέρω γιατί αλλά θα έχει συνήθως παραπάνω από ένα και θα τα σέρνει από πίσω της, από τη στιγμή που θα μπει στο αστικό, μέχρι το μηχάνημα εισιτηρίων και από εκεί μέχρι τη θέση της. Καθ'όλη τη διαδρομή, θα λέει στο μικρότερο παιδί της να πιάνεται από κάπου, ακόμα κι αν κάθεται και το έχει στην αγκαλιά της και το σφίγγει τόσο πολύ, που φαίνεται σαν να θέλει να το τιμωρήσει που υπάρχει.

Τελικά το 2% είναι πολύ μεγάλο ποσοστό όταν μιλάμε για ποσοστά αποτυχίας της αντισύλληψης

Αν είναι χωρίς τα παιδιά, τότε κάθεται σιωπηλή στη γωνιά της, τρέμοντας την ώρα και τη στιγμή που θα πάει σπίτι και θα τα βρει να έχουν δέσει την babysitter σε μια καρέκλα και να αλωνίζουν ελεύθερα στο σπίτι. Πάλι.

5.Ο μεταλάς
Ο μεταλάς είναι ή στις τελευταίες θέσεις του λεωφορείου ή στην φυσούνα. Εννοείται πως φοράει ακουστικά από όπου ακούγονται Kreator ακόμα και τρεις θέσεις παρακάτω, κοιτάει αποσβολωμένος στο άπειρο με ένα θλιμμένο βλέμμα και προσπαθεί να έχει όσο το δυνατόν λιγότερο interaction με τους συνεπιβάτες του. Μάλλον γιατί απλά θέλει να φτάσει σπίτι του και να ξεσκονίσει τις D&D κάρτες του. Και όταν λέω μεταλάς, εννοώ του αρσενικού γένους, καθώς οι γυναίκες μεταλούδες όχι μόνο είναι λιγότερες αλλά και συνήθως έχουν λίγη παραπάνω εξυπνάδα/κοινωνικότητα/αυτοεκτίμηση, όποτε και δεν κυκλοφορούν σαν να βγήκαν από βίντεοκλιπ του '80 και δεν φοράνε αυτή τη θλίψη στο βλέμμα τους, όπως κάνουν οι αντίστοιχοι άντρες.
Άμα είστε άτυχοι και πέσετε στη ειδική περίπτωση του κακού μεταλά, ο οποίος αντί για θλιμμένο βλέμμα ,έχει βλέμμα που λέει:”θα τους σφάξω όλους με το τσεκούρι του μέταλ”, μην κωλώσετε. Βάλτε μία κοπέλα να του μιλήσει και κατευθείαν θα γίνει ένα γατάκι το οποίο θα βγάζει άναρθρες κραυγές στην προσπάθεια του να της μιλήσει .

6.Ο λιώμας
Ο λιώμας είναι είτε πρεζάκι είτε μπεκρής. Η διαφορά τους είναι ότι ο δεύτερος μυρίζει χειρότερα. Στο λεωφορείο θα τους πετύχεις σε οποιοδήποτε σημείο, αλλά πιο συχνά θα βρίσκονται στη διπλανή σου θέση. Το πρεζάκι συνήθως θα κάθεται ήσυχος στο κάθισμα του, πάντα έτοιμος να πέσει,και επίσης πάντα έτοιμος να σου ζητήσει ψιλά με τον πιο ευφάνταστο τρόπο(Αληθινή ιστορία:όταν μία φορά ένα πρεζάκι ζήτησε από έναν φίλο μου ψιλά για "εισιτήριο" και ο φίλος μου πήγε να του δώσει ένα εισιτήριο, το πρεζάκι γύρισε, τέρμα ξενερωμένο, και του είπε:"Ε, μη μας γαμάς τώρα ρε φίλε!" ), ενώ ο μπεκρής είναι πιο vocal τύπος. Μπορει να τραγουδάει εθνικά εμβατήρια, μπορεί να μαλώνει με γιαγιάδες αλλά συχνότερα μονολογεί στην τριπλάσια ένταση από όλους τους άλλους με αποτέλεσμα σχεδόν πάντα να αποτελεί το σόου του λεωφορείου.

7.Ο τζαμπατζής
Ο τζαμπατζής είναι μία ιδιαίτερη κατηγορία,καθώς βρίσκεται πάντα ένας τέτοιος στο αστικό, αλλά σχεδόν ποτέ δεν τον παρατηρείς. Αυτός άλλωστε είναι και ο σκοπός του. Κάθεται δίπλα από το μηχάνημα εισιτηρίων,ετσί ώστε να προλάβει να βγάλει εισιτήριο στη ζούλα άμα δει να μπαίνει ελεγκτής, αλλά είναι τόσο smooth στις κινήσεις του και στην παρουσία του, που είναι σαν να μην υπάρχει. Πραγματικά ξέρω άτομα που έχουν τελειοποιήσει την τεχνική του τζαμπατζιλικίου τόσο, που δεν έχουν πληρώσει ούτε εισιτήριο όυτε πρόστιμο εδώ και 3 χρόνια. Αλλά και να σε πιάσουν, σύμφωνα με υπολογισμούς μου, αν χρησιμοποιείς το αστικό δυο φορές την ημέρα, μη κόβοντας εισιτήριο και σε πιάνουν μία φορά το δίμηνο, τότε σου βγαίνει πιο φτηνά από το να έβγαζες εισιτήριο σε κάθε σου διαδρομή. Και τον τελευταίο καιρό, δεν παίζει να σε πιάσουν παραπάνω από μία φορά το δίμηνο. Πραγματικά, ξέρει κανένας τι φάση παίζει με τους ελεγκτές; Έχω να τους πετύχω πάνω από μισό χρόνο.

Και εάν σκεφτείς ότι αυτές τις ομάδες τις βλέπεις ταυτόχρονα να αλληλεπιδρούν όλες μεταξύ τους,τότε θα απορήσεις γιατί προτιμάς ακόμα να χρησιμοποιείς αυτό το είδος συγκοινωνιών από το να περπατήσεις για μίση ώρα στην παγωνιά χωρίς mp3-player.