λάιβ ιν γκρις

Ακολουθεί κείμενο κλασσικής ελληνικής γκρίνιας και δυσπιστίας

Εν αναμονή για το χειρότερο RockWave- ή μάλλον NotSoRockWave- των τελευταίων ετών σκεφτόμουν πόσο δύσκολο μπορεί να είναι να διοργανώσεις ένα αξιοπρεπές φεστιβάλ στην καημένη Ελλάδα. Αν κρίνω από τα αποτελέσματα πρέπει να είναι πολύ δύσκολο. Τι είναι αυτό το χάλι φέτος;
Rockwave; Κλάφτα Χαράλαμπε. Κάθε πέρσι και καλύτερα. Μα είναι line up αυτό; Οκ, ψήνομαι να δω Black Eyed Peas, και οι Ska-P δεν με χαλάν. Αλλά που είναι η rock; Μου βάζεις Fat Boy Slim και Faithless και μαλακίες. Και μου πετάς και ένα John Garcia plays Kyuss για το ξεκάρφωμα. Ε όχι ρε φίλε, δε θα σου τα σκάσω φέτος.
Αλλά θα μου πεις, υπάρχει και το Ejekt. Το οποίο έχει ωραία ονόματα (και) φέτος. Αλλά μιλάμε για φεστιβάλ. Το Ejekt φέτος είναι μία μέρα με πέντε ονόματα. Ακόμα και αν δύο από αυτά είναι οι Faith No More και οι Bad Religion, δεν μπορώ να εντυπωσιαστώ σόρυ.
Ακόμα και στο Sonisphere που θα μας φέρει την Big 4(Metallica, Megadeth, Slayer, Anthrax), το σύνολο των συγκροτημάτων είναι πολύ φτωχό σε σχέση με τα αντίστοιχα Sonisphere των άλλων χωρών. Και δε σου μιλάω για Αγγλία. Σου μιλάω για Βουλγαρία. Για γαμημένη Βουλγαρία!! Alice in Chains θες; Rammstein θες; Ακόμα και manowar έχω, για το αστείο της υπόθεσης. Και γιατί να μην πάω εγώ στη Βουλγαρία, να δώσω 150 ευρώ για δύο μέρες και να είμαι και άρχοντας. Ε θα είμαι χαζός να μην πάω.
Και επανέρχομαι στην αρχική μου σκέψη και λέω: Είναι τόσο δύσκολο πια να γίνει καλό και όχι πανάκριβο μουσικό γεγονός στην Ελλάδα; Πες ότι είμαι διοργανωτής δηλαδή. Και κάνω ένα φεστιβάλ τύπου Rockwave ας πούμε. Και κάνω την πρώτη μέρα grunge. Alice in Chains- Soundgarden- Pearl Jam και από πίσω δυο ελληνικά, όπως Poem και Ink. Και τη δεύτερη μέρα southern. Γιατί αυτά ακούγονται στην Ελλάδα (τι ακούγονται δηλαδή, έχουμε τόσο μεγάλη σκηνή που έχουμε γίνει Tennessee!) Down- Black Label Society-Black Stone Cherry μαζί με τους δικούς μας Planet of Zeus και τους Bulldoza. Ε και την τρίτη μέρα μαζεύω όλα τα συγκροτήματα που έχουν πέραση στην Ελλάδα. Placebo και James και Gogol Bordello και έχω βγάλει τα λεφτά μου για όλο το φεστιβάλ. Άμα έρθει και κάνας Manu Chao έχω χεστεί και στο χρήμα.
Ε τόσο δύσκολο είναι πια;

Αναγνώριση στοιχείων

Είμαι φοιτητής στη Θεσσαλονίκη. Δύο μέρες μετά τα τραγικά επεισόδια στην Marfin στην Αθήνα ακούστε τι μου συνέβει. Στα πανεπιστήμια διεξάγονταν τρία πάρτι (ένα στο πα.μακ. και δύο στο α.π.θ.). Πήγα σε δύο από αυτά με μερικούς φίλους και περάσαμε αρκετά γαμάτα. Ειδικά το πάρτι στο αστεροσκοπείο ήταν όλα τα λεφτά, τώρα που άρχισε να ζεσταίνει ο καιρός τίποτα δε συγκρίνεται με λιώσιμο στα γρασίδια και το συνιστώ σε όλους. Γύρω στις 4 και 15 το πρωί αποφασίζουμε να το "διαλύσουμε", αποφασίζω να γυρίσω με τα πόδια επειδή έμενα πιο κοντά από όλους και για να διευκολύνω τα παιδιά που ήθελαν να πάρουν ταξί.

Ξεκινάω λοιπόν να γυρίσω σπίτι μου, όχι στην καλύτερη κατάσταση εξαιτίας αυτών που έχω καταναλώσει. Σε ένα σημείο του δρόμου βλέπω από μακριά 4-5 άτομα να στέκονται. Τρομάζω λίγο παίρνω βαθιά ανάσα και συνεχίζω την πορεία μου. Όταν περνάω από δίπλα τους ένας με πλησιάζει ανοίγει το μπουφάν του και βγάζει κάτι με το χέρι του μέσα από αυτό. "Την πουτσίσαμε" σκέφτηκα και είμαι έτοιμος να το βάλω στα πόδια. Τελευταία στιγμή, για καλή μου τύχη, καταλαβαίνω ότι αυτό που βγάζει είναι αστυνομική ταυτότητα, ήταν ασφαλίτες, όλοι με πολιτικά ρούχα και μου ζήτησαν μια ταυτότητα για να μου κάνουν αναγνώριση στοιχείων. Οι άνθρωποι πρέπει να ομολογήσω ήταν πολύ ευγενικοί καθ όλη τη διάρκεια της αναγνώρισης. Προσπάθησα να μην τσατιστώ και να το γυρίσω στο χιούμορ, έτσι όταν με ρώτησαν αν έχω κάτι παράνομο πάνω μου απάντησα "μπύρα στον οργανισμό μου" και γενικά είχα διάθεση να γελασω και να μην αντιμετωπίσω το περιστατικό με τη σοβαρότητα που του αρμόζει.

Ωστόσο καθ όλη τη διάρκεια της αναγνώρισης δεν μπορούσα να μη σκέφτομαι κάποια πράγματα τα οποία με κράτησαν εκνευρισμένο για τις επόμενες μέρες. Αυτά είναι: Πρώτον, το ότι αυτοί φοβούνται τα άτομα που κάνουν επεισόδια τους δίνει το δικαίωμα να τρομάζουν όλους εμάς τους υπόλοιπους; Όταν ο άλλος με πλησίασε ένα δευτερόλεπτο πριν βγάλει την αστυνομική ταυτότητα εγώ ήμουν έτοιμος να δω μαχαίρι και αντί να μου ζητήσει την ταυτότητα, να μου ζητήσει τα λεφτά μου.
Δεύτερον, πάντα για ενεργοποιηθούν πρέπει να γίνει κάτι τόσο σημαντικό όσο ο θάνατος ανθρώπων;
Τρίτον, αν αυτή είναι η ενεργοποίηση τους, να τη βράσω, να κάνουν έλεγχο δίπλα στα πανεπιστήμια μια μέρα που είχε τρία πάρτι; Τι ελπίζαν να πιάσουν; Ο μεγαλύτερος εγκληματίας που θα βρίσκαν θα ήταν ένας φοιτητής που θα κουβαλούσε χόρτο.
Τέταρτον, είναι η δεύτερη φορά που με σταματάνε, υποθέτω ότι αυτό συμβαίνει επειδή έχω μακριά μαλλιά. Πρέπει κάποιος να τους εξηγήσει ότι όποιος έχει πιο μακρια μαλλιά από τα δικά τους, δεν είναι αυτόματα άτομο που κάνει επεισόδια στις πορείες, το γεγονός λοιπόν ότι αν δεν είχα ταυτότητα μαζί μου, το μαλλί μου θα μου κόστιζε μία προσαγωγή (!) δεν μπορεί παρά να με εκνευρίζει.
Τέλος έχω μια απορία αν όταν με πλησίασε ο ασφαλίτης εγώ άρχιζα να τρέχω όπως είχα σκεφτεί, τι θα συνέβαινε; Πραγματικά δε θέλω να το σκέφτομαι...

Θέλω να ξακαθαρίσσω ότι δεν έχω πρόβλημα με τα άτομα που μου κάναν αναγνώριση, ίσα-ίσα όπως είπα ήδη ήταν πολύ ευγενικοί, σε αντίθεση με μένα που είχα νευριάσει με όλες αυτές τις σκέψεις και όταν μου είπε ευχαριστώ και μου έδωσε την ταυτότητα, απλά την πήρα και έφυγα χωρίς να τους πω τίποτα. Ωστόσο πραγματικά θα ήθελα να ξέρω οι ανώτεροι τους που τους τοποθέτησαν στο συγκεκριμένο σημείο τη συγκεκριμένη μέρα τι σκέφτονταν...

Karma to Burn

Brotherhood of Sleep, Bulldoza8ball, Θεσσαλονίκη 30/4/2010

Και πάμε λοιπόν στους Karma to burn. Χωρίς να έχουμε ακούσει πάνω από δύο τραγούδια τους. Αλλά σου λέει instrumental stoner παίζουν οι τύποι, οπότε γιατί όχι. Είναι και από τη χώρα που γέννησε το stoner, άρα θα ξέρουν κάτι παραπάνω.
Τους Βulldoza τους έχω ξανακούσει και θεώρησα πιο σοφή κίνηση να πιω 2 μπύρες έξω από το 8ball και να μην αναγκαστώ να δώσω το μισό μου μηνιάτικο στο μαγαζί παρά να τους δω από την αρχή. Μαλακία. Με το που μπήκαμε μέσα, κατά τη διάρκεια του τελευταίου τραγουδιού τους, θυμήθηκα ότι τα παιδιά έχουν απίστευτο ήχο και κάνουν τρομερά live. Ο τραγουδιστής είναι πραγματικά επιβλητικός και λόγω σκηνικής παρουσίας και λόγω εμφάνισης αλλά κυρίως λόγω φωνής.
Φεύγουν λοιπόν οι Βulldoza και ετοιμαζόμαστε για τους Βrotherhood of Sleep, από τους οποίους δεν είχα ιδέα τι να περιμένω. Αν και μου είχαν πει ότι πρέπει να είμαι προετοιμασμένος για καλό ύπνο. Επιστρατεύοντας όλη μου την καλή διάθεση αρχίζω και ακούω ένα συγκρότημα που και τους γνώριμους ήχους από sludge και stoner έπαιζε, και τις doomιες τις έριχνε και ένα drummer χταπόδι είχε οπότε γιατί να κοιμηθούμε; Ήταν και instrumental, άρα ταίριαζαν στο mood της βραδιάς. Μετά από 15 λεπτά όμως, δηλαδή ενάμιση κομμάτι μετά, έχω αρχίσει να βαριέμαι. Πολύ. Και αποφάσισα ότι παίζουν πολύ ωραία μουσική, απλά είναι πολύ ακατάλληλη για live. Αρκετή ώρα και αρκετή ψυχεδέλεια μετά, κατεβαίνουν από τη σκηνή και με αφήνουν να αναρωτιέμαι. Γιατί μία μπάντα να επιβάλλει ένα τόσο μεγάλο εμπόδιο στον εαυτό της όπως είναι η απουσία τραγουδιστή και να αναγκάζεται κατά τη διάρκεια των τραγουδιών να κάνει υπερπροσπάθεια να το ξεπεράσει, με εναλλαγές riff, με ψυχεδελικά τερτίπια και δεν συμμαζεύεται;
Και μετά βγήκαν οι Karma to Burn και μου έδειξαν γιατί. Γιατί έτσι! Γιατί δεν υπήρξε σημείο σε όλη τη συναυλία τους που να ήθελα ακούσω κάποιον να τραγουδάει πάνω στα γαμιστερά τους riff. Κατ αρχάς, βγήκαν στην σκηνή και με κέρδισαν από την πρώτη στιγμή. Ειδικά ο drummer ο οποίος έμοιαζε με εξηντάρη, έπαιζε ημίγυμνος με μούσια μηνών και με το crash τοποθετημένο στον ουρανό. Άσε που θα ορκιζόμουν ότι τον είδα πριν το live να πίνει μόνος του μπίρες σε ένα σκοτεινό δρομάκι στα λαδάδικα. Για τον stoner ήχο τους θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω όλα τα κλισέ της μουσικής δημοσιογραφίας. Σήκωσαν ανεμοστρόβιλους, μας ταξίδεψαν στις απέραντες ερήμους της Αμερικής και όλα τα σχετικά. Μπα, δεν είμαι μέλος της μουσικής δημοσιογραφίας, οπότε μπορώ να πω ένα πράγμα. Γάμησαν! Δυνατή, κιθαριστική rock για κοπάνημα. Και ούτε ομιλίες ανάμεσα στα τραγούδια, ούτε πολλά πολλά. Ήρθαν, μας έκαψαν το μυαλό και φύγαν. Απλά πράματα. Πλέον θα βλέπω τα instrumental συγκροτήματα με άλλο μάτι.

Χριστιανισμός...

Βρίσκω τον χριστιανισμό πολύ χαριτωμένο. Τόσο... ανθρώπινο. Είναι τόσο ανθρώπινος, που βασικά είναι λίγο δύσκολο να πιστέψεις ότι μιλάει για τον Θεό...

Παράδειγμα η Γένεση. Ο Θεός δημιουργεί τον κόσμο, και όλα δείχνουν πολύ όμορφα. Παρόλα αυτά, δεν βάζει τους ανθρώπους εκεί εξαρχής. Φαντάζομαι ότι η γη δεν ήταν σχεδιασμένη για τους ανθρώπους, αλλα για τα ζώα, αφού εμείς αράζαμε άνετα, με φραπέ και τσιγάρο, στον Κήπο της Εδέμ. Είχαμε δεν είχαμε όμως, την μαλακία μας την κάναμε και μας πέταξε κάτω στην γη. Χαλαρά... Την σπάσαμε βέβαια λίγο στα ζώα, αλλά αν φταίει κάποιος γι' αυτό είναι ο Θεός. Μιας βδομάδας δουλειά και είχε μια ολοκαίνουρια γη, σαν τη δικιά μας, για να είμαστε όλοι άπλα. Αντίθετα, αποφασίζει να το παίξει τεμπέλης, το οποίο δεν με χαλάει προσωπικά, αλλά δεν μπορεί μετά να το παίζει ξαφνιασμένος όταν αρχίζουμε να καταστρέφουμε τα πάντα.

Οπότε τα κάνει όλα αυτά, μες την σοφία και την δόξα Του. Αλλά φυσικά, ο Θεός είναι ακόμα νεαρός και κάπως ανώριμος, οπότε νιώθει την ανάγκη να ψωνιστεί λιγάκι. Οπότε κάνει "Ε, τρελέ, Μωυσή, θες να σου πω πως έγινε αυτός ο κόσμος;" και ο Μωυσής κάνει "Ναι ρε, αλλά δώσε μου 5 λεπτάκια να ρίξω ένα κατούρημα" και ο Θεός απαντάει "ΟΚ, θα σκαλίσω κάτι κανόνες όσο σε περιμένω" και σηκώνει ένα κοτρόνι και ένα σκαρπέλο και πελεκάει.

Οπότε όταν τελειώνει με το κατούρημα ο Μωυσής, του λέει ο Θεός:
- Να ξεκινάει κάπως έτσι, την πρώτη μέρα έφτιαξα την Γη και τους Ουρανούς.
- Άντε ρε!
- Στο σκοτάδι! Τα 'κανα όλα στο σκοτάδι! Βέβαια μου χαλούσε λίγο τα μάτια, οπότε τη δεύτερη μέρα δημιούργησα το φως.
- Ωραίος! Θα συνεχίσεις για πολύ ώρα έ;
- Ναι, Μωυσή, άραξε...
- ΟΚ, παίζει φάση να μου τα σκαλίσεις κάπου και να τα διαβάσω όταν τελειώσεις;

Αλλά ο Θεός δεν είναι τέτοιος τύπος, οπότε συνέχισε τα παραμύθια του στον καημένο τον Μωυσή, ο οποίος έπρεπε να θυμάται τα πάντα και μετά γράψει μια περίληψη. Είναι ασφαλές να υποθέσουμε ότι δεν είναι όλα αλήθεια, αφού ο Θεός δεν είναι επικυρωμένη πηγή και εφόσον ήταν έφηβος, είναι πολύ πιθανόν να ένιωθε την ανάγκη να ποζάρει ανελέητα.

Αφού τελείωσε με την ιστορία του, ο νεαρός Θεός τσατίστηκε με κάτι κωλομπαράδες και αποφάσισε να τους κάψει ζωντανούς. Μετά έστειλε ακρίδες στους Αιγύπτιους και ανάγκασε ένα τυπάκι να θυσιάσει τον γιό του, μόνο και μόνο για να φωνάξει "ΟΧΙ!" τελευταία στιγμή. Μεγάλος χωρατατζής!

Στη συνέχεια, σαν όλους τους καλούς άντρες, ο Θεός αποκτά έναν γιο. Αυτό προφανώς τον χαλαρώνει πολύ. Μετατρέπεται από εκδικητικό, τσατίλα, ομοφοβικό έφηβο σε έναν πολύ πιο ευγενικό και χαλαρό ενήλικα. Αυτό συμβαίνει σε πολλούς άντρες και δεν προκαλεί καμία έκπληξη. Όταν αποκτάς παιδί, αρχίζεις να βάζεις τα πράγματα στην θέση τους. Αρχίζεις να νιώθεις λιγάκι άσχημα που βομβάρδισες δυο πόλεις επειδή κάποιοι κάτοικοι γούσταραν μαρκούτσια να γαργαλάνε τον προστάτη τους. Και επειδή αρχίζεις και γερνάς, στέλνεις τον γιο σου να κάνει τις βρώμικες δουλειές. Όχι μόνο αυτό, αλλά αποφασίζεις ότι να υπάρχουν αλήτες με περίεργα ονόματα που ζούνε 1000 χρόνια δεν είναι τόσο γαμάτο πια. Οπότε ρίχνεις τον μέσο όρο ζωής κοντά 950 χρόνια. Σκληρό, αλλά αναγκαίο, φαντάζομαι...

Ο νέος Θεός, πρέπει να ειπωθεί, είναι πολύ μαζεμένος. Στην Παλαιά Διαθήκη είναι όλο "ο Θεός είπε αυτό" και "ο Θεός έκανε εκείνο", αλλά μάλλον πήρε πρέφα ότι για να διοικείς ολόκληρο πλανήτη χρειάζεσαι έναν εκπρόσωπο, τι με τις παρερμηνείες και τον δαίμονα του τυπογραφείου και τα σχετικά. Οπότε ο Θεός δεν λέει ούτε μια λέξη ποτέ ξανά. Λίγο τραβηγμένο, αλλά τέτοιος τύπος είναι ο Θεός.

Ο χριστιανισμός είναι λίγο γαμάτος βέβαια, γιατί δείχνει τι σκέφτονταν πραγματικά οι άνθρωποι τότε.

Η Παρθένος Μαρία, για παράδειγμα. Μια τεράστια συμβολική φιγούρα στον χριστιανισμό και παρόλα αυτά, ούτε αυτή έχει μιλήσει ποτέ. Δεν υπάρχει καμία φιλοσοφία της Παρθένου Μαρίας, κανένας λόγος, καμία ατάκα. Το μόνο που ξέρουμε για αυτήν είναι ότι ήταν παρθένα και έκανε παιδί.

Μαλακία για τον Ιωσήφ, για να πω την αλήθεια. Πιστεύω ήταν λίγο χολωμένος όταν έμαθε ότι η γυναίκα του ήταν έγκυος. Πόσο μάλλον αφού ο Ιησούς ήταν ξανθός γαλανομάτης σε μια χώρα γεμάτη Άραβες. Και δεν νομίζω να γράσσαρε το έμβολο ακόμα και μετά την γέννησή Του.

Πέρα από την πλάκα όμως, ήταν παντρεμένη και παρθένα. Αυτές ήταν οι δύο πιο σημαντικές αρετές για μια γυναίκα εκείνη την εποχή: αφοσίωση στον σύζυγο και σεξουαλική αποχή. Και φυσικά, όχι κουτσομπολιό. Ακόμα και αν είσαι η μητέρα του Γιού του Θεού. Επίσης, δεν της επιτρεπόταν να αυτοαποκαλείται Θεά. Αυτό μας λέει όσα χρειάζεται να ξέρουμε για το κληρονομικό δίκαιο της εποχής.

Οπότε έχουμε τον Θεό, τον τύπο που έφτιαξε τα πάντα, τον Γιό Του, ο οποίος έγινε ο εκπρόσωπος, επειδή ο Θεός έθεσε τα θεμέλια του μονοθεϊσμού για τα επόμενα 2000 και βάλε χρόνια... Και την παρθένα, η οποία ήτανε απλά παρθένα, και αυτό ήταν.

Αλλά αυτή δεν είναι η Αγία Τριάδα φυσικά. Την Τριάδα συμπληρώνει το Άγιο Πνεύμα. Και βγάζει νόημα. Γιατί χωρίς το Άγιο Πνεύμα θα είχαμε απλά δυο λίγο macho τύπους με μαγικές δυνάμεις. Πέτα και ένα πνεύμα εκεί μέσα και ξαφνικά το όλο θέμα γίνεται πολύ πιο μυστικιστικό.

Το Άγιο Πνεύμα παρόλα αυτά, δεν έχει ούτε αυτό κάποια φιλοσοφία. Δεν έχει κανένα βιβλίο γραμμένο για αυτό. Δεν πέθανε ακριβώς, ούτε γεννήθηκε ποτέ. Ξέρουμε ότι είναι "Άγιο", το οποίο μας αρκεί φαντάζομαι. Και ναι, μιλάει σε ανθρώπους που και που, στη ζούλα. Κάτι σαν ανεπίσημη πηγή. Η αρχαία έκδοση του "μου είπε ένα πουλάκι...". Ακόμα κι έτσι όμως, δεν μπορείς παρά να σκέφτεσαι ότι είναι απλά ένα filler.

Μέχρι εδώ όλα βγάζουν απόλυτο νόημα.

Το περίεργο είναι ότι από το έτος 33 και μετά, ο Θεός, ο Ιησούς και το Άγιο Πνεύμα σταμάτησαν να κάνουν επίσημες δηλώσεις. Ούτε σκαλισμένα μάρμαρα, ούτε guest εμφανίσεις, ούτε μια λέξη. Έχουν περάσει 1977 χρόνια χωρίς κανένα σημάδι ζωής.

Μαντεύω ότι ο Θεός και ο Ιησούς πλέον έχουν πεθάνει. Βέβαια, όλοι ξέρουμε ότι ο Ιησούς πέθανε, καρφωμένος από κάποιον χωριάταρο στο σταυρό ενώ έβλεπε ο πατέρας Του. Είναι πολύ πιθανόν να πέθανε και ο Θεός. Πιστεύω ότι τσατίστηκε με την όλη ιστορία με την σταύρωση. Εδώ καταδίκασε όλη την ανθρωπότητα επειδή ένας μαλάκας έφαγε ένα μήλο, είναι λογικό να μην του έκατσε καλά η δολοφονία του Γιού Του. Μας είχε ήδη δώσει το Προπατορικό Αμάρτημα, οπότε μάλλον Του τελείωσαν οι καλές τιμωρίες. Έπαιξε το καλό χαρτί Του πολύ νωρίς.

Οπότε φαντάζομαι έγινε αλκοολικός, από την στεναχώρια και την απελπισία Του για αυτούς τους ηλίθιους, αγνώμονες ανθρώπους που δημιούργησε. Πιθανότατα είχε επιπλοκές στο συκώτι λόγω ανελέητης μπέκρας και πέθανε από καρδιακή ανεπάρκεια. Γι' αυτό ποτέ δεν είπε στους πάπες και τους επισκόπους ότι η γη δεν είναι επίπεδη. Γι'αυτό δεν τους είπε για το σύμπαν, και το ότι είμαστε απλά μια κουκίδα χαμένη μέσα σ'αυτή την γιγάντια σούπα. Γι'αυτό δεν τους είπε να σταματήσουν τις σταυροφορίες και τις σφαγές των αιρετικών και τους παιδόφιλους παπάδες.

Αυτός είναι και ο λόγος που κάποιοι από σας ακόμα πιστεύετε ότι οι άνθρωποι και οι δεινόσαυροι συνυπήρξαν, ότι η ηλικία της γης είναι μερικές χιλιάδες χρόνια και ότι η Βίβλος είναι πραγματική ιστορία. Δεν υπάρχει κάποιος εκεί ψηλά για να σας πει το αντίθετο...

Hello

Hello. We are hands