It's one of these days

Είναι μία από αυτές τις μέρες...
-Που το ότι ξύπνησες ήταν το τελευταίο καλό πράγμα που έγινε στην ημέρα σου.
-Που με το που ξύπνησες συνειδητοποίησες ότι σήμερα ήταν η τελευταία μέρα που μπορούσες να πληρώσεις το λογαριασμό του ΟΤΕ αλλά τώρα που είναι 15.00 και Δευτέρα δεν μπορείς να κάνεις κάτι.
-Που θέλεις να πετάξεις κουραδοσακούλες στο γείτονά σου επειδή έχει βάλει Πυξ Λαξ τέρμα και νιώθεις κάθε στιγμή να αφαιρεί σαδιστικά τη ζωή από μέσα σου.
-Που θέλεις να πετάξεις κουραδοσακούλες σε όλους όσους ακούν Πυξ Λαξ ή έχουν ακούσει σε φάση στη ζωή τους, ακόμα και αν αυτό συμπεριλαμβάνει και εσένα γιατί όταν ήσουν μικρός και σου είχε ρίξει χυλόπιτα η ελενίτσα, σου φάνηκε πολύ κουλ να τραγουδάς “Μοναξιά μου όλαααα”. Thanx for that ελενίτσα, αnd fuck off!!
-Βασικά που θέλεις να πετάξεις κουραδοσακούλες ακόμα και σε αυτούς που ακούν το αγαπημένο σου συγκρότημα, γιατί έτσι.
-Που πας στο ψυγείο και βλέπεις ότι ο αδελφός σου έφαγε και τα τελευταία σαρμαδάκια και θα τη βγάλεις πάλι με πιτόγυρα.
-Που θέλεις ένα τσιγάρο και εννοείται ότι δεν έχεις χαρτάκια ή/και φιλτράκια ή/και καπνό και πρέπει να κατεβείς κάτω, να δείς τη γαμημένη φάτσα του γαμημένου περιπτερά που βαριέται την γαμημένη ζωή του, να του δίνεις 4 ευρώ για κάτι που κάνει 3.80 και να σου λέει “δεν έχεις ψιλά;” ΤΑ 4 ΕΥΡΩ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΓΑΜΩ;;;
-Που με το που ανεβείς σπίτι καταλαβαίνεις ότι δεν έχεις και αναπτήρα και αναγκάζεσαι να ξανακατεβεις κάτω γιατί τη μία φορά που προσπάθησες να ανάψεις το τσιγάρο σου στο μάτι της κουζίνας...Let's say ότι δεν κατάφερες να καπνίσεις.
-Που δεν έχεις ίντερνετ γιατί apparently ο ΟΤΕ τον παίρνει.


-Που συνειδητοποιείς ότι ο ΟΤΕ δεν τον παίρνει (ΝΟΤ), αλλά εσύ είσαι ένας λοβοτομημένος πίθηκος αφού δεν έχεις πληρώσει τον λογαριασμό.
-Που ανοίγεις την τηλεόραση και το πιο ενδιαφέρον που έχει είναι τα βυζιά της Μενεγάκη να χαιρετούν τον κόσμο. Και δεν σου αρέσει η Μενεγάκη.
-Που ενώ δεν έχεις ίντερνετ και τηλεόραση, άρα δεν έχεις τίποτα να κάνεις, δεν υπάρχει περίπτωση να πάρεις την μεγάλη απόφαση να κάτσεις να διαβάσεις μπας και περάσεις κάνα μάθημα επιτέλους, γιατί η ασφαλιστική δικλείδα του +1 έτους που σου έχουν δώσει οι δικοί σου στενεύει επικίνδυνα.
-Που, speaking of whom, σε παίρνουν τηλεφωνο και έχουν όρεξη για βαθύτερες συζητήσεις για τον Παπανδρέου και την ανησυχητική ανάπτυξη της Ακροδεξιάς στην Ευρώπη.
-Που θυμάσαι ότι όταν σε παίρνουν τηλέφωνο και εσύ τυχαίνει να έχεις όρεξη για παρόμοιες συζητήσεις , αυτοί απλά “θέλουν να ακούσουν την φωνούλα σου” και στο κλείνουν στη μάπα, με την ευγένια που χαρακτηρίζει το ευγενές επάγγελμα του πλασιέ.
-Που έρχεται ο πιο ενοχλητικός από αυτούς να σου πουλήσει συγγράματα για το αποχετευτικό σύστημα στο Βυζάντιο -κοίτα να δεις που εκδόθηκε τελικά- και εσύ την ίδια ώρα να αναρωτιέσαι αν θα μαγειρέψεις το κρέας του με πατάτες ή με ρύζι.
-Που το μόνο πράγμα που θέλεις να κάνεις όλη μέρα είναι να ακούσεις Korn και να ουρλιάζεις “I FEEL THE ANGER CHANGING ME”. Άντε Lamb of God για τους πιο true.

Αυτά προχθές, γιατί σήμερα είμαι μιά χαρά...

Hands talking...

Ήταν μία μέρα και τα 3 χέρια ήταν για καφέ, The Tiebreaker (TB), The Fking (FK) και ο No Tomorrow (NT). Ένα τυπικό δείγμα συζήτησης τους...

NT: Μαλάκες...
ΤΒ: Μμμμ;
FK: Τι ρε;
ΝΤ: Έχω φάει σκάλωμα, με τη σερβιτόρα...
FK: Την παλεύεις ρε μαλάκα;
ΤΒ: Ναι ρε μαλάκα, την παλεύεις; Αυτή είναι η αόρατη γυναίκα...
ΝΤ: Δηλαδή;
ΤΒ: Δεν βλέπεται...
FK: Είπαμε ιδιαίτερο γούστο, αλλά εσύ το γάμησες, η μάπα της είναι σαν στομάχι! Δες εδώ! Τι είναι αυτό που κρέμεται από την μύτη της;
ΤΒ: Νομίζω ότι αυτό ΕΙΝΑΙ η μύτη της. Απλά συνεχίζει για πολύ ώρα.
ΝΤ: Όχι αυτή ρε βλάκες, αυτή που δουλεύει στο καφέ “Ο Πύρπουτσος!”
FK: Ω μαλάκα, καλύτερα να εννοούσες αυτήν, εκείνη είναι ακόμα πιο χάλια.
ΝΤ: Πλάκα κάνεις, τώρα ποιός έχει το τραγικό γούστο;
FK: Δεν θα βγάλουμε άκρη, Tiebreaker do your thing...
ΤΒ: Είναι δυνατό ρε, θα συμφωνήσω με τον NT, η τύπισσα είναι απίστευτη, θέλω να την κάνω μητέρα των παιδών μου.
NT: Hell Yeah! I TOLD YOU SO!
FK: Γαμώ! Ρε μαλάκες, πλάκα κάνετε; Ο κώλος της είναι απέραντος...
ΤΒ: ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΟΤΕ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ;
ΝΤ: Μαλάκα τι να κάνω;
FK: Τι να κάνεις ρε μαλάκα; Να της την πέσεις...
ΝΤ: Thanks ρε, πώς δεν το σκέφτηκα; Είναι που το έχω κιόλας, χαλαρά δεν έχεις διαβάσει ποτέ άρθρο μου...
ΤΒ: Κάτσε να δούμε τις επιλόγες μας. Λοιπόν άκου, φίλε θα πας, θα πιείς 5 μπύρες και μερικά σφηνάκια θα γίνεις κωλοσουφρίδι, θα την ποτίσεις λίγο και αυτήν και όλα θα μπουν στην θέση τους.
FK: Χαχα, είπε "θα μπούν στην θέση τους"..
ΝΤ: Πω δεν την παλεύεις...
FK: Ναι ρε, σταμάτα τις μαλακίες να δούμε κανένα καλό σχέδιο. Λοιπόν άκου, αυτή έχει καλή σχέση με τον dj, είναι καλοί φίλοι, πολλές φορές μετά τη δουλειά, πάνε για μπύρα. Θα πιάσεις φιλίες με τον dj και κάποια στιγμή θα φύγεις τελευταίος και θα σου πουν να πας μαζί τους. ε εκεί που θα βγείτε θα την ξεμοναχιάσεις και τσααακ, θα της δείξεις τι θα πει άντρας...
ΝΤ: Ξαφνικά οι μπύρες και τα σφηνάκια μου φαίνονται καλή ιδέα... Την παλεύεις ρε μαλάκα; Το ξέρεις δεν μπορώ να πάω να αρχίσω να μιλάω στο άκυρο σε κανέναν...
ΤΒ: Το χω, το χω. Φίλε ο τύπος είναι τρελός και παλαβός Gorgoroth. Άκους μια βδομάδα, μαθαίνεις τίποτα για την μπάντα, μπαίνεις σε Hate Mode γιατί πρέπει να μισείς και λίγο τον κόσμο για να ακούς Black Metal και σκάς μύτη στο καφέ με μπλουζάκι της μπάντας. Δε θα χρειαστεί να κάνεις τίποτα, θα 'ρθει να σου μιλήσει αυτός από μόνος του!
FK: Ω φίλε όντως, γαμάτη ιδέα. Αυτό να κάνεις!
ΤΒ: Ναι ρε φίλε η λύση ήταν απλή τελικά...
FK: Ναι, άκου Gorgoroth και έπεσε το γκομενάκι!
ΝΤ: (sigh)

Sequel? Please don't...

Έχω παρατηρήσει ότι όταν μια ταινία, κάνει τρελή επιτυχία είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα υπάρξει sequel, μη σου πω θα γίνει τριλογία. Το αποτέλεσμα συνήθως είναι η δημιουργία μιας ταινίας με σκοπό τα φράγκα, η οποία απλά θα καταστρέψει την φήμη της προηγούμενης... Ωστόσο αυτό δεν είναι πάντα αλήθεια, πολλές φορές οι ταινίες παραμένουν εξίσου καλές ή γίνονται και ακόμη καλύτερες. Κάτι που όμως δεν είναι συχνό... Αρχίζει λοιπόν η απαρίθμηση μου...

Ας αρχίσουμε χαλαρά, ξεκινώ λοιπόν με το Men in black. Η πρώτη ταινία μια φοβερή έμπνευση, επιστημονική φαντασία / κωμωδία. Μια πολύ έξυπνη ταινία και δύο πολύ ωραίες ερμηνείες Tommy Lee Jones και Will Smith, ο δεύτερος ειδικά έδωσε ρέστα στην ταινία. Η μεγάλη επιτυχία αυτής της αρκετά πρωτότυπης ταινίας οδήγησε στο sequel της 5 χρόνια μετά. Όταν την είδα, βαρέθηκα... Όχι επείδη δεν την καλή αστεία ή οτιδήποτε άλλο, απλώς ένιωσα σαν να ξαναβλέπω την πρώτη ταινία, ένας κακός εξωγήινος έρχεται στη γη, και η ύπαρξη της γης μπαίνει σε κίνδυνο. Ακόμα και το τέλος είναι ολόιδιος συμβολισμός με διαφορετικές εικόνες, ναι είμαι ένα τίποτα μπροστά στο σύμπαν, αλλά μου το είπες ήδη στο τέλος της προηγούμενης ταινίας...

Παρόμοια συνασθήματα για τον Νικόλα Κλουβί και το National Treasure. Μία φοβερή περεπέτεια δράσης που σε κρατάει με τις σκηνές δράσης και το κυνήγι σχοιχείων, μέχρι την ανακάλυψη τελικά του θησαυρού... Και γίνεται η δεύτερη ταινία National Treasure- Book of Secrets και νομίζεις ότι ξαναβλέπεις την ίδια ταινία, ολόιδια σκηνοθεσία, ολόιδια υπόθεση. Το μόνο νέο, ο βοηθός του Νικόλα μας, έχει γίνει ένας super hacker και δεν είναι τόσο κομπάρσος όσο στην πρώτη, αντίθετα αποδεικνύεται πολύ χρήσιμος.

Ωστόσο είναι αλήθεια, ότι καμιά φορά θες να δεις όντως το ίδιο πράγμα σε μια ταινία. Θα αναφερθώ λοιπόν στην τριλογία Blade. Είναι η απόλυτη τριλογία πόζας και ατάκας και ο Wesley Snipes ξέρει καλά πως να το κάνει. Είναι ταίνια love it or hate it. Ξέρεις τι πας να δεις, αν δε σου άρεσε το 1 μην πας στο 2 και στο 3. Ο Blade λέει μπορεί και κυκλοφορεί έξω μέρα, επειδή την μάνα του τη δάγκωσε βρυκόλακας λίγο πριν γεννήσει και δεν πρόλαβε να μεταφερθεί όλος ο ιός και γω δεν ξέρω τι άλλο... Καλά πραγματικά υπάρχει άτομο που έδωσε σημασία στο γιατί ο Blade είναι daywalker (όπως τον αποκαλούν) ή τον λόγο που γουστάρει να σφάζει βρυκόλακες; Το μόνο που σε νοιάζει είναι ο τρόπος που ποζάρει και η ατακάρα που θα πετάξει από λεπτό σε λεπτό... Κάτι που μπορώ να σε βεβαίωσω ότι δεν έλλειψε από καμία ταινία...

So you think you can poze!

Για να συνεχίσουμε με βαμπίρια, συνεχίζω με Underworld. Πολύ δυνατή υπόθεση, σπάνιο για το είδος της ταινίας, ωραία δράση και η Beckinsale να φοράει latex (Yeah!), μία πολύ ελαφριά ξενέρα για το τέλος. Η δεύτερη σχετικά αδιάφορη με την πρώτη, πόνταραν στη δράση έναντι της υπόθεσης και έτσι δημιούργησαν και κάποιες τρύπες στο σενάριο, το epic battle που θέλησαν να βάλουν στο τέλος, ήταν τελικά epic fail. Τουλάχιστoν είδαμε την Beckinsale να γαμιέται της κάνουν γλυκό έρωτα. Επειδή κατάλαβαν ότι δεν τραβάει άλλο προς τα μπρος η υπόθεση, γύρισαν ένα prequel για να κλείσουν την τριλογία με το rise of lycans. Ριζική αλλαγή στην υπόθεση και μου φάνηκε κάτι σαν αποτυχημένο Lord of the Rings, επίσης μεγάλο μείον η απουσία της Kate. Όχι μεγάλη απογοήτευση, αλλά σίγουρα όχι ότι καλύτερο μπορούσε να γίνει...

Kate Beckinsale με latex, μόνο μία τριλογία που να έχει κάτι αντάξιο μου έρχεται στο μυαλό. Resident Evil, μία τυπική ζομποταινία, αρκετά ωραία για το είδος της και αρκετά καλή μεταφορά στη μεγάλη οθόνη ενός παιχνιδιού. Φυσικά αυτό που θυμόμαστε όλοι είναι η Milla Jovovich να διαλύει ζόμπι φορώντας εκείνο το γαμάτο κόκκινο φορεματάκι (Hell Yeah!). Το Resident Evil Apocalypse συνεχίζει από εκεί ακριβώς που μας άφησε η πρώτη ταινία, ολόιδιο concept, ζόμπι και μπιστολίδι και για όσους βαρέθηκαν την Jovovich πρόσθεσαν άλλο ένα γκομενάκι που πυροβολάει, που ποτέ δεν με ένοιαξε να μάθω ποια είναι... Resident Evil 3, δε θυμάμαι τίποτα από αυτή την ταινία, ειλικρινά έχω σοβαρές αμφιβολίες για το αν είχε σκηνές με ζόμπι! Δεν ξέρω τι προσπάθησαν να κάνουν αλλά απέτυχαν. Μέχρι και η Jovovich, απλά προσπαθούσε να είναι sexy... Resident Evil 4 το αναμένουμε (όχι με μεγάλη ανυπομονησία)...

Όταν είδα την πρώτη ταινία Πειρατές της Καραϊβικής απλά ήμουν κατά ενθουσιασμένος, ο Johnny Depp μου απέδειξε, ότι όσο γαμάτο κι αν τον περιμένω, πάντα μπορεί να είναι περισσότερο! Πολύ ωραία πειρατική ταινία, με ωραία αίσθηση του χιούμορ, κάτι δύσκολο στο συγκεκριμένο είδος, καθώς πιστεύω ότι πολύ εύκολα θα μπορούσε να εξελιχθεί από αστείο σε γελοίο. Η δεύτερη και η τρίτη ταινία, με κούρασαν και δεν μπορώ να εξηγήσω γιατί, ίσως απλά να μην έπρεπε να τις χωρίσουν, να έπρεπε να διατηρήσουν τις ταινίες σαν αυτοτελή επεισόδια. Ίσως απλά βαρέθηκα να βλέπω την μάπα του Μπλουμ (πώς έκανε επιτυχία με τέτοιο όνομα;)... Αν και δεν μετανιώνω που τις είδα, σίγουρα ένιωσα μια απογοήτευση.

X-MEN μια τριλογία που με εντυπωσίασε αρκετά. Ποτέ δεν περίμενα μια τόσο δυνατή ταινία από την Marvel. Η υπόθεση και στην πρώτη και στη δεύτερη ταινία πολύ καλύτερες από ότι περίμενα και με πολύ δράση. Η τρίτη ταινία αισθητά κατώτερη, αλλά όχι απογοητευτική. Η απογοήτευση ήρθε στο prequel wolverine origins. Σόρρυ, αλλά μετά τα x-men το να βλέπω απλά τον Hugh Jackman να ρίχνει ξύλο δε μου λέει πολλά, ίσως επειδή δεν είμαι γκόμενα... Α ναι και το guest από τον Will i Am δεν σώζει τίποτα, για να μην αναφερθώ στη σκηνή που εμφανίζεται ο Daniel Negreanu...

Ας δούμε τώρα το Asterix, γέλιο μέχρι δακρύων με τον Gerard Depardieu σε έναν απόλαυστικό Οβελίξ. Και εκεί που λες ότι δεν μπορεί να γίνει καλύτερη η μεταφορά του Asterix στη μεγάλη οθόνη, γίνεται το Αστερίξ και Κλεοπάτρα, με γέλιο μέχρι δακρύων και πάλι συν ένα πολύ δυνατό χαρτί, ναι αναφέρομαι φυσικά στη Monica Belluci... Μου φάνηκε λογικό, που η ταινία ήταν εξίσου καλή με την πρώτη, μιας και τα σενάρια βασίζονταν στα ήδη υπάρχοντα κόμιξ, που όλοι είχαμε αγαπήσει. Έτσι μου έκανε εντύπωση όταν το Αστερίξ στους ολυμπιακούς αγώνες ήταν τόσο χάλια... Και για άλλη μια φορά τα άπειρα guest δεν υπήρχε περίπτωση να σώσουν τίποτα...

Ένας (;) πολύ καλός λόγος για να δείτε την ταινία!

Ας πάμε σε μια τριλογία που λάτρεψα και πιστεύω οι περισσότεροι θα συμφωνήσουν. Lord of the Rings, το γεγονός που την κάνει τόσο πετυχημένη και ότι δεν υπάρχει “κοιλιά” στην υπόθεση, πιθανότατα οφείλεται ότι βασίστηκε σε ήδη πολυ πετυχημένα βιβλία. Αν δε σου αρέσει ο άρχοντας τον δαχυλιδιών είσαι ή γυναίκα ή κάτι δεν πάει καλά με σένα... Φοβερή υπόθεση, καταπληκτικές σκηνές μάχης, απίστευτα τοπία, πραγματικά νιώθω πως ό,τι και να πω για αυτή την ταινία είναι λίγο...

Τώρα μια πιο παλιά τριλογία, που οι περισσότεεροι από εσάς μάλλον δεν γνωρίζουν, το Cube. Ένα θρίλερ, ελαφρώς splatter, κάτι σαν τον προκάτοχο του saw. Ίσως το γεγονός ότι είδα το saw πριν από αυτό, με έκανε να την αντιπαθήσω σαν ταινία. Ήταν μια μετριότατη ταινία, με σχεδόν ανύπαρκτη υπόθεση, το μόνο καλό ήταν ότι σε είχε συνεχώς σε εγρήγορση. Κάτι που εκτιμάς όταν βλέπεις ένα θρίλερ. Αν δε μου άρεσε το Cube, το Cube 2 ή Hypercube απλά μπαίνει περπατώντας στο Top10 χειρότερων ταινιών που έχω δει... Ίδια με την πρώτη πάνω κάτω, η προσπάθεια να προσθέσουν στοιχεία επιστημονικής φαντασίας την έκαναν απλά γελοία. Τέλος ήρθε και το prequel (όχι που θα έλειπε) Cube Zero. Ίδια με την πρώτη, κατάλαβαν μάλλον ότι στο Hypercube κάναν μαλακία βλακειούλα, περισσότερη σπλατεριά και βάλαν και υπόθεση, υποθέτω για να μη νιώθεις ηλίθιος όταν τελιώνει η ταινία...

Μιας και το ανέφερα σειρά έχει το saw. Αρχικά όταν είδα το trailer μου φάνηκε μια ανούσια σπλατεριά, και το είδα μόνο μετά από προτροπές ενός φίλου, ότι αξίζει σαν ταινία. Τι να πω; Απλά έμεινα... Οκ, η ταινία έχει πολλά κιλά καφρίλα και χρειάζεται δυνατό στομάχι, αλλά η ιδέα και η υπόθεση ήταν απίστευτες. Απλά έγινα fan με την μία... Και τα sequels ήταν επίσης αρκετά καλά, αν και από ένα σημείο και μετά άρχισαν να γίνονται αναμενόμενα, το να περιμενείς την ανατροπή στο τέλος μειώνει σιγά-σιγά την αξία της... Εντάξει κάπου στο 4 ή 5 δε θυμάμαι ακριβώς απλά το γάμησαν ο Jigsaw έχει πεθάνει, εδώ και πόσο καιρό και όλο βρίσκουν άλλη μία κασετούλα του, για να έρθουν τα πάνω-κάτω και να γίνει άλλη μια ταινία. Υποθέτω ότι κάνεις δεν τους εμποδίζει να βρουν περισσότερες κασέτες και από τα επεισόδια του καλημέρα ζωή, αρκεί να πουλήσουν άλλη μια ταινία...

Theoharis, i want to play a game with you!

Μία από τις μεγαλύτερες απογοητεύσεις ήταν το Jurassic Park. Για την πρώτη ταινία τι να πω; Ο Steven Spielberg κατούρησε μαστίγωσε τα μυαλά μας. Φοβετή ταινία επιστημονικής φαντασίας και ωραία περιπέτεια. Η δεύτερη ταινία ήταν απλά τελίως αδιάφορη σε σχέση με την πρώτη. Και στην τρίτη (αμφιβάλω αν οι περισσότεροι από σας γνωρίζετε την ύπαρξη της). Απλά γάμησαν τα πάντα για να βγάλουν κάτι καινούργιο, σε σχέση με τις προηγούμενες ταινίες. Φυσικά απέτυχαν...

Τέλος θα κλείσω με το Matrix. Για να είμαι ειλικρινής όταν είδα την πρώτη ταινία ήμουν πολύ μικρός και δεν μου άρεσε, μάλλον επειδή δεν την κατάλαβα. Μεγαλώνοντας, όποτε την ξαναείδα, ανακάλυψα κάτι καινούργιο. Δεν ήταν απλά άλλη, μια ταινία δράσης, έχει πολλά να πει και ανέβηκε πολύ στην εκτίμηση μου. Κατάλαβα ότι σαν ταινία έχει πολλά να πει όταν οι αδερφοί Wachowski δημιούργησαν το V for Vendetta (Πλιτς!). Στη συνέχεια, εξαιτίας την κινηματογραφικής της επιτυχίας, έφτιαξαν δύο pop-corn movies το Matrix Reloaded και Revolutions, που απλά το ένα είχε ξύλο σε μία πλατεία, τον Mister Anderson να σπάει άπειρους Smith, και στο άλλο μπόλικο μπιστολίδι για την υπεράσπιση της Ζάιον. Η προσπάθεια για διάφορα μηνύματα που και που στα 2 sequels ήταν απλά αποτυχία και δεν έπεισε κανέναν, ίσως απλά δεν χρειάζονταν δύο ταινίες για αυτά που είχαν να πουν και γι αυτό τις υπεργέμισαν με δράση κάνοντας με να νιώθω σαν να βλέπω το Πολύ σκληρός για να πεθάνει...

Αααα ρε George Lucas, πού είσαι να μας δείξει πώς κάνει δύο τριλογίες (η μία σχεδόν χωρίς ειδικά εφέ), που να σπέρνουν;

Σόου γιου θινκ γιου καν κάνγκουρ;

Μην θέλοντας να αφήσουμε το γαμάτο αναγνωστικό κοινό μας να ταλαντεύεται αναποφάσιστο, μετά τις αναντικατάστατες συμβουλές μας για το πώς να αντιμετωπίζεις τις μαλακίες που αναπόφευκτα θα κάνεις, πώς να διαλέξεις θέση στο ΚΤΕΛ, ή πώς να ρίξεις γκόμενα/γκόμενο (ή τουλάχιστον να μην είσαι τελείως creepy όσο το παλεύεις) παρουσιάζουμε τον απόλυτο οδηγό για να κάνεις το γαμάτο να αναβλύζει από το μπατζάκι σου (όχι, μην βγείς έξω κομάντο φορώντας ένα super κοντό σορτσάκι, εκτός βέβαια κι αν ανήκεις στο ωραιότερο φύλο - εκ γενετής).

Σόου γιου θινκ γιου καν κάνγκουρ (μαδερφάκερ);

1) Το πρώτο πράγμα που έχεις να κάνεις στον δρόμο σου για να γίνεις γαμάτος τύπος είναι να αγοράσεις μια ροζ polo μπλούζα και να σηκώσεις τον γιακά σου. Πέρα απ’ το ότι αυτή η απλή κίνηση είναι αλητεία και σε κάνει και γαμώ αεροδυναμικό, αυτόματα σε ενώνει ένας πολύ δυνατός δεσμός με κάθε άλλον μαγκίτη που έχει σηκωμένο τον γιακά του. Είστε και οι δυο γιακά-buddies. Respect that shit bro.


2) Απαραίτητη προϋπόθεση να έχεις ένα εργαλείο. Τετράτροχο αν το επιτρέπει το πορτοφόλι του μπαμπά. Ένα φτηνό Golf/Celica/106 με μεγαλύτερη ηλικία από σένα είναι ιδανικό. Όσο πιο κωλοφτιαγμένο τόσο το καλύτερο. Χώσ΄του νέον όσο πιο βαθιά μπορείς. Θα γίνει τόσο γαμάτο που ούτε τα κουνούπια δεν θα θέλουν να το αφήσουν ήσυχο.

Αν το κάνεις να μοιάζει με μπουρδέλο δεν κερδίζεις έκπτωση στις πουτάνες

Τα λαμπάκια όμως δεν αρκούν πλέον που ακόμα και τα κινητά έχουν φακό. Γέμισε το πορτ μπαγκάζ με ενισχυτές και ηχεία και δώσε πίεση στο volume. Δεν υπάρχει λόγος να ακούς τον δρόμο όταν οδηγάς, αρκεί ο δρόμος να ακούει εσένα και να κάνει στην μπάντα για να περάσεις. Μην τυχόν ξεχάσεις να βάλεις χρυσές ζάντες και φώτα ομίχλης. Ποιος μαλάκας τα ονόμασε ομίχλης anyway; Αφού λειτουργούν μια χαρά και με κανονική ορατότητα.


3) Αν πάλι οι ρόδες της επιλογής σου είναι μόνο δύο, μην απελπίζεσαι. Για αρχή οι καθρέφτες στο μηχανάκι σου πρέπει να θυσιαστούν στον βωμό της αεροδυναμικής. Δεν τους χρειάζεσαι ούτως ή άλλως γιατί οι καθρέφτες της μάνας σου στο σπίτι είναι υπεραρκετοί για να φτιάχνεις το μαλλί σου. Για να βλέπεις πίσω σου στο δρόμο απλά γύρνα το κεφάλι με το στυλ και την διακριτικότητα που γυρνάς για να κοιτάξεις το κωλάκι της μανάρας που μόλις πέρασε. Πάρε έναν παγοκόφτη ή ένα πηρούνι και τρύπα την εξάτμισή σου γιατί δεν επιτρέπεται μια hayabusa ή ένα ελικόπτερο να ακούγεται περισσότερο από το πενηνταράκι σου (αυτό έχει ΕΣΕΝΑ επάνω άλλωστε). Όταν θέλεις να στρίψεις δείχνε με τα χέρια (όσοι χρειάζεται θα το δούν αφού με τα νέον και την τρυπημένη εξάτμιση έχεις σιγουρέψει ότι κανένας οδηγός δεν προσέχει τον δρόμο αλλά θαυμάζει πόσο γαμάτος είσαι) και ξήλωσε τα φλασάκια σου, είναι περιττό βάρος και έχουν την τάση να ξεχνιούνται αναμμένα. Κράτα τα γόνατά σου ενωμένα όσο οδηγάς για να είσαι αεροδυναμικός. Κράνος εννοείται ότι δεν φοράς γιατί χαλάει το μαλλί και σε κάνει να μοιάζεις με power ranger και αυτοί φοράνε κολλητά, οπότε είναι gay. Μάθε να κάνεις σούζες και κάνε μία απροειδοποίητα όταν έχεις την αγαπητικιά σου το μωρό από πίσω. Μπορείς να είσαι σίγουρος μετά ότι δεν θα σε ξεχάσει ποτέ. Δώσε όλα σου τα φράγκα πειράζοντας ό,τι ξεβιδώνεται (ή όχι) ή μπορεί να βαφεί. Αν στην πορεία καταλήξεις με πορτοκαλί μηχανάκι με πράσινες ρίγες, τόσο το καλύτερο. Δεν χρειάζεται να έχεις να φας. Σκίζεις πιο εύκολα τον αέρα όταν δεν κρέμεται κρέας από πάνω σου.


4) Μουσική. Φυσικά υπάρχει μόνο μια επιλογή εδώ, η ηλεκτρονική. Τα μανάρια γουστάρουν R&B, οπότε πρέπει να προσποιηθείς ότι σου αρέσει. Μην ασχολείσαι με ροκ, ρέγκε ή τζαζ. Αυτά είναι για κάφρους, χασικλήδες και μπαμπάδες, άσε που δεν βαράνε στο μπάσο πολύ και είναι κρίμα το πορτοκαλί picanto της μαμάς να μην ξυπνάει τους ελέφαντες στην Αίγυπτο.

Μην με ξυπνάς απ’τις 6 ρε μαλάκα...

Μην νοιάζεσαι για καλλιτέχνες και ονόματα κομματιών γιατί αυτά είναι για τους φλώρους δήθεν ψαγμένους artsy fartsy τύπους. Δεν είναι ανάγκη να ξέρεις το όνομα για να απολαύσεις το κομμάτι, εσύ και όλοι στο τετράγωνο. Αν κάποιος καημένος τριγύρω παραπονεθεί για την ένταση, είναι ξεκάθαρο ότι δεν έχει ιδέα από μουσική και το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να δυναμώσεις, για να πνίξεις τις κραυγές απελπισίας του και να του μάθεις ό,τι προλάβεις όσο φεύγεις καρφί από μπροστά του.


5) Βγες σε ένα οποιοδήποτε κλαμπάκι και κόψε λίγο κίνηση. Όλοι οι άχρωμοι και άοσμοι τύποι τριγύρω σου δεν χορεύουν και δεν μιλάνε καν σε γυναίκες. Είναι αυτονόητο λοιπόν ότι μπορείς να αναδείξεις την γαματοσύνη σου κάνοντας ακριβώς αυτά. Η αεροδυναμική σου σε κάνει και γαμώ τους χορευτές. Να θυμάσαι ότι όσο περισσότερο κουνάς τα ξερά σου τόσο περισσότερο ξεχωρίζεις. Μόλις αναπτύξεις ρεπερτόριο κινήσεων που θα ζήλευε ακόμα και ο Stephen Hawking, έρχεται η ώρα να ρίξεις και μουνάκια που θα ζήλευε ακόμα και ο Stephen Hawking.

Δεν γαμάς που δεν γαμάς, δεν πας να πετάξεις στο διάστημα;

Άνοιξε λέγοντας «Μμμ, μανίτσα!!» ή «Σε βλέπω και φωτίζει ο τόπος, Φωτεινή σε λένε;» γιατί κανένας άλλος δεν είναι τόσο δημιουργικός. Ποιος ανοίγει λέγοντας γεια anyway; Πόσο πιο βαρετός μπορείς να γίνεις, τύπε; Άσε τους υπόλοιπους φλώρους να λένε ότι τα μάτια είναι ο καθρέφτης της ψυχής και να μιλάνε για συναισθήματα και τέτοιες μαλακίες. Οι γυναίκες είναι ένα μεγάλο κομμάτι κρέατος με δυο μικρότερα από μπροστά. Ο Θεός δεν θα τους έδινε βυζιά αν ήθελε να τις κοιτάμε στα μάτια.

Αν ακολουθήσεις αυτά τα απλά βήματα θα μπορέσεις επιτέλους να γίνεις ο γαμάτος τύπος που πάντα ονειρευόσουν από τότε που είδες τον Ψινάκη στην τηλεόραση. Όπως λένε και οι Αμερικανοί, ο κόσμος είναι το στρείδι σου και όλοι ξέρουμε ότι τα στρείδια είναι αφροδισιακά. Οπότε φτιάξε το μαλλί σου, ανέβα στο εργαλείο και ΠΕΣΕ ΨΟΦΑ ΠΟΥΣΤΗ ΚΑΓΚΟΥΡΟΣΠΟΡΕ! (Wait, is this thing still on??)

Υ.Γ. Οι κάγκουρες να παν να γαμ... όχι άλλο ε;

Malakia Happens!

Τι σας έρχεται στο νου όταν ακούτε τι λέξη “μαλακία”; Εμένα προσωπικά μου έρχεται στο μυαλό η μεγαλύτερη μαλακία που έχω κάνει στη ζωή μου. Βασικά επειδή έχω κάνει πολλές που δεν μπορώ να πω με σιγουριά, ποια ξεπερνάει ποια σε βλακεία. Μου έρχονται ταυτόχρονα περισσότερες από μία...

Όλοι έχουμε κάνει μαλακίες, μεγαλύτερες ή μικρότερες, κακά τα ψέματα είναι μέρος της ζωής. Το θέμα δεν είναι να τις αποφεύγουμε, το θέμα είναι να μαθαίνουμε από αυτές. Αυτό που έλεγε η μάνα μου πάντα “τα παθήματα μαθήματα”. Για παράδειγμα ανακαλύπτοντας τη φωτιά, δεν είχες πάντα απορία τι θα γίνει αν ρίξεις οινόπνευμα στο χέρι σου και το ανάψεις; Όχι; Δεν πειράζει, θα σου πω τη συνέχεια anyway. Αν και μπορώ να πω ότι σου αρέσει να πειραματίζεσαι και να ανακαλύπτεις πράγματα μόνος σου και δεν πιστεύεις ότι σου λένε, κάτι που είναι υπέρ σου, το να κάνεις λοιπόν κάτι τέτοιο σίγουρα δεν είναι ότι πιο έξυπνο έχεις κάνει στη ζωή σου... Αλλά αυτό που θα είναι ακόμα πιο ηλίθιο θα είναι μερικά χρόνια μετά να ξεχάσεις τα αποτελέσματα του πειράματος και να θελήσεις να το επαναλάβεις...

Επίσης δεν μπορώ να καταλάβω άτομα που λένε ότι ποτέ δεν μετανιώνουν για ότι έχουν κάνει. Ρε φίλε, όλοι έχουμε κάνει μαλακίες στη ζωή μας και δεν είναι κακό να μετανιώνουμε γι αυτές. Όπως όταν ήμουν μικρός και όλοι παραπονιόταν ότι κάποια στιγμή πόνεσαν από ένα χτύπημα στους όρχεις τους στα αρχίδια τους. Εγώ επειδή δεν είχα βιώσει κάτι παρόμοιο, ζήτησα από έναν φίλο μου να μου ρίξει μια κλωτσιά στα αρχίδια (!) για να δω αν οι φήμες είναι αληθινές και... Εντάξει ήμουν επιεικώς ηλίθιος όταν το ζήτησα αυτό και έκατσα και έφαγα μια κλωτσιά με την θέληση μου... Αλλά θα ήμουν ακόμα πιο ηλίθιος αν μετά έλεγα, “όχι δεν το μετανιώνω, ήταν επιλογή μου”.

You are welcome!

Για όλους αυτούς που έκαναν κάποια στιγμή μαλακία, ενώ είχαν πιει και μέτα χρησιμοποίησαν την ατακάρα “είχα πιει δεν ήξερα τι έκανα”. Μια χαρά ήξερες τι έκανες, απλά είχες πιει Όπως λέω πάντα, όταν πίνουμε βγάζουμε τον πραγματικό μας εαυτό, οπότε αν ντρέπεσαι για αυτά που κάνεις πιωμένος, ένα είναι σίγουρο έχεις σοβαρά issues. Ωστόσο θα μπορούσα να το δεχτώ αν είχες να μεθύσεις 5 χρόνια και έκανες κάτι απρόβλεπτο ακόμα και για τον εαυτό σου και το μετάνιωνες. Αλλά αν μεθάς κάθε βδομάδα, μάλλον καταλαβαίνεις και μόνος σου ότι είναι γελοίο να χρησιμοποιείς κάθε φορά αυτή τη δικαιολογία. Αν σε βλέπω κάθε μέρα ούτε λίγο, ούτε πολύ, μου ζητάς μία στις εφτά μέρες να μην ασκούμε καμία κρίση πάνω σου για τις μαλακίες που κάνεις. Ακόμη αμφιβάλλεις για τα επιχειρήματα μου; Οκ, μπορείς να το τεστάρεις μόνος σου αν αυτή η δικαιολογία είναι γενικά αποδεκτή. Πήγαινε σε ένα μαγαζί, πιες όλη τους την κάβα, γίνε “ζάντα” και ξεκίνα να χουφτώνεις όλους τους κώλους σε απόσταση βολής από σένα. Όταν θα ρθουν οι μπράβοι να σε σπάσουν στο ξύλο ή να σε πετάξουν έξω (αν είσαι τυχερός), χρησιμοποίησε τη δικαιολογιούλα σου “ρε παιδιά συγνώμη, είμαι μεθυσμένος”. Πραγματικά έχω μεγάλη περιέργεια να δω αν θα τους πείσεις...

Κάγκουρες, σε όλη σας τη ζωή κάνετε μαλακίες για να μας ενοχλείτε. Όχι μόνο δεν μετανιώνετε για αυτές, αλλά τις επαναλαμβάνετε περήφανα. Γι αυτό θα συνεχίσω να σας κράζω στα άρθρα μου. Θα χρησιμοποιήσω για άλλη μια φορά το αγαπημένο μου παράδειγμα, όταν κυκλοφορείτε με το μηχανάκι σας χωρίς εξάτμιση, για να τραβήξετε την προσοχή μας με τον θόρυβο που προκαλείτε. Όλοι στο δρόμο σας βρίζουν και η τροχαία σας κόβει πρόστιμα, θα έλεγα και για τη ρύπανση που προκαλείτε, αλλά κάτι μου λέει ότι το περιβάλλον το έχετε γραμμένο. Εσείς τι κάνετε λοιπόν για όλα αυτά; Συνεχίζετε αμετανόητα να κυκλοφορείτε χωρίς εξάτμιση. Ωριμότητα, όχι αστεία...

Όλοι θα κάνουμε μαλακίες στη ζωή μας και σε καμία περίπτωση δεν είναι αυτό κακό, καθώς όλες έχουν κάτι να μας διδάξουν και κάποιες από αυτές θα είναι οι πιο αστείες ιστορίες που θα έχεις να συζητάς με τους φίλους σου ή αν είσαι πιο ρομαντικός να διηγείσαι στα εγγόνια σου όταν γεράσεις. Ωστόσο για να συνεχίσουν να μην είναι κακές και να παραμείνουν αστείες, θα πρέπει να είσαι έτοιμος να διδαχτείς από αυτές. Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού λέγαν οι αρχαίοι, διάλεξε λοιπόν τι θες να είσαι...