Πέμπτη 29 Ιουλίου 2010

Kagour Bear!

Έβλεπα τη διαφήμιση του gummy bear για το παριζάκι και δεν μπορούσα παρά να σκέφτομαι ότι αυτό το αρκούδι είναι μεγάλος κάγκουρας. Δε με πιστεύετε; Ακολουθεί η απόδειξη...

Στοιχείο Νο. 1:
Όλοι οι κάγκουρες είναι περήφανοι για το σώβρακο τους και τα διαλέγουν με μεγάλη προσοχή, να είναι μάρκα και γενικά γαμάτα. Παρ όλα αυτά μπορώ με αρκετή σιγουριά να πω ότι τους ξεπέρασες όλους. Ειλικρινά στη ζωή μου όλη, όχι απλά δεν έχω δει, αλλά ούτε καν έχω φανταστεί άντρα να φοράει κίτρινο, εφαρμοστό, φωσφοριζέ slip!

Στοιχείο Νο. 2:
Ο λόγος που οι κάγκουρες διαλέγουν με τόση προσοχή τα σώβρακα τους, είναι ότι τα επιδεικνύουν με κάθε ευκαιρία, φορώντας χαμηλοκάβαλα παντελόνια. Για άλλη μια φορά τους ξεπερνάς μη φορώντας παντελόνι! Έτσι μπορείς να είσαι σίγουρος ότι όλοι θα δούμε το γαμάτο slip σου!

Στοιχείο Νο. 3:
Συχνά συμβαίνουν “ατυχήματα” στους κάγκουρες και όλοι έχουμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε την κωλοχαράδρα τους. Φυσικά και εσύ δεν αποτελείς εξαίρεση!



Στοιχείο Νο. 4:
Οι κάγκουρες έχουν ένα θέμα με το αυτοκίνητο σου, αναρτήσεις σαν αυτές που έχει το αρκούδι έχω να τις δω από το videoclip του still D.R.E..

Στοιχείο Νο. 5:
Προσπαθείς να κάνεις φασαρία για να μας τραβήξεις την προσοχή, με κάθε τρόπο και τελικά μας σπας τα... τύμπανα! Βέβαια η αλήθεια είναι ότι είσαι πρωτότυπος, δεν το κάνεις με το σκάσιμο της εξάτμισης της μηχανής σου, χρησιμοποιείς άλλους τρόπους...



Το μηχανάκι είναι στο συνεργείο σήμερα!


Στοιχείο Νο. 6:
Καλά να έχεις πράσινο δέρμα, δε λέω μετά τον Hulk έγινε μόδα... Αλλά νομίζω ότι το να φωσφορίζεις σαν ραδιενεργό ισότοπο είναι λίγο too much...



Το πράσινο δέρμα είναι της μόδας φέτος,
όποιος διαφωνεί ας το πει σε μένα!



Υ.Γ. Δεν ξέρω αν ο Brant Bjork ξέρει την Μενεγάκη, πάντως το αρκούδι την ξέρει σίγουρα...



Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010

Μαγκιά μου...

Δεν ξέρω αν είμαι πιο έξυπνος από τους υπολοίπους ή αν απλά υπόλοιποι είναι πιο ηλίθιοι από μένα. Ένα είναι όμως σίγουρο είμαι πιο μάγκας από όλους. Αλλιώς πώς να εξηγήσω, αυτά που βλέπω στην καθημέρινοτητα μου.

Ας ξεκινήσουμε από τα πολύ απλά, με βλέπουν να οδηγάω και να μιλάω στο τηλέφωνο ενώ τρέχω με 150 στον αυτοκινητόδρομο και με βρίζουν. Τι τους νοιάζει αυτούς; Αν κάποιος κινδυνεύει είμαι εγώ. Μία λογική εξήγηση υπάρχει, με ζηλεύουν επειδή δεν μπορούν να το κάνουν κι αυτοί. Είναι ηλίθιοι ζηλιάρηδες. Γι αυτό και τους αξίζει να τους κορνάρω όταν αργούν να ξεκινήσουν στο φανάρι, γιατί δεν ξέρουν να οδηγούν. Επίσης είναι τόσο βλάκες που τους βλέπεις όταν ανάβει το πορτοκαλί να σταματάνε, αντί να γκαζώσουν και να φύγουν, είναι ακόμα κόκκινο για τους άλλους ρε βλάκα! Τι σταμάτας;

Όταν κάποιος μου “χώνεται”, απλά τον βρίζω και κάνω έναν μεγάλο μονόλογο. Συνήθως είναι χωρίς νόημα, αλλά ο άλλος δεν με καταλαβαίνει γιατί είναι ηλίθιος, έτσι σταματάει να μου μιλάει και εγώ βγαίνω από τη δύσκολη θέση. Αντίθετα όταν κάποιος έχει πει κάτι λάθος σε μένα, απλά δεν τον αφήνω να πάρει το λόγο για να μην μου κάνει το ίδιο πράγμα και τον βρίζω πριν με βρίσει.

Έχω άποψη για τα πάντα, δεν είναι πολύ δύσκολο, αρκεί να σε βοηθάει η ευφυΐα σου όπως εμένα. Χώνομαι στη συζήτηση και συνδιάζοντας αυτά που έχω ακούσει αρχίζω και μιλάω. Συνήθως κάνω σε όλους τόση εντύπωση, που σταματάνε να μιλάνε και ακούν εμένα, κοιτώντας με με θαυμασμό.

Ψηφίζω χρόνια τώρα το ίδιο κόμμα. Γιατί κάποτε ένας βουλευτής του, είχε διορίσει τον προπάππου μου να κόβει το γκαζόν στο δήμο μας, αν και δεν του άξιζε η θέση. Έτσι από τότε όλο μας το σόι ψηφίζει το συγκεκριμένο κόμμα και καμιά φορά απολαμβάνουμε κάποια προνόμια όταν αυτό είναι κυβέρνηση. Πώς να μη νιώσω πιο έξυπνος από ένα άτομο που θα μπορούσε να έχει τα ίδια προνόμια με μένα, αλλά επέλεξε να μην το κάνει;

Όλοι ξέρουμε ότι δεν φταίμε εμείς για την οικονομική κρίση. Δεν φταίνε οι υπερβολικά πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι. Δεν φταίνε ούτε καν οι πολιτικοί που ψηφίσαμε, τουλάχιστον όχι αυτοί του δικού μας κόμματος, αν κάποιος κατασπατάλησε το δημόσιο χρήμα είναι οι πολιτικοί του άλλου κόμματος. Φταίνε οι κακοί ευρωπαίοι, που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την Έλλαδα σε μια αδύναμη στιγμή που περνάει, φταίει η Μέρκελ και οι Εβραίοι που αποζητούν χρήματα και εξουσία. Αλλά ό,τι και να κάνουν δε μας τρομάζουν, όλοι ξέρουν ότι ΕΙΧΑΜΕ έναν από τους μεγαλύτερους πολιτισμούς στην ιστορία, ΕΙΧΑΜΕ την ακρόπολη και άλλα θαυμαστά μνημία για τον τότε κόσμο. ΕΙΧΑΜΕ μεγάλους φιλοσόφους και ηγέτες σαν τον Πλάτωνα και τον Περικλή. Και γενικά δεν τρομάζουμε γιατί όταν εμείς ΕΙΧΑΜΕ πολιτισμό, εσείς κρεμόσασταν από τα δέντρα.

Για όλους αυτούς τους λόγους, δεν πρόκειται να με κάνουν να νιώσω τύψεις για το μισθό που παίρνω από το δημόσιο χωρίς να κάνω σχεδόν τίποτα, ούτε για τα “γρηγορόσημα” που πουλάω σε όσους είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν κάτι παραπάνω. Και για άλλη μια φορά βρίσκομαι σε θέση ισχύος, σε σχέση με τον βλάκα, που έχει την ανάγκη μου και δεν αναγνωρίζει την εξουσία μου και αρνείται να μου πληρώσει λίγα λεφτά παραπάνω, σιγά μην τον εξυπηρετήσω λοιπόν τον ηλίθιο, τσιγγούναρο. Και κάποιοι δειλοί συνάδελφοι, που δεν έχουν την εξυπνάδα και το θάρρος να κάνουν ότι κάνω, με χαρακτηρίζουν λαμόγιο και αντιπαραγωγικό, πραγματικά τους οικτίρω...

Άλλη μια απόδειξη, της εξυπνάδας μου έναντι των άλλων. Είναι ότι αν και περνάμε οικονομικά δύσκολους καιρούς κατάφερα να μην αλλάξω κάποιες από τις αγαπημένες μου συνήθειες. Έτσι πλέον κάνω οικονομία όλη τη βδομάδα, ώστε το σάββατο να μπορώ να πηγαίνω, όπως πάντα πήγαινα, σε μία από τις μεγάλες πίστες της πόλης μου, να είμαι πρώτο τραπέζι πίστα, να ανοίγω το ένα μπουκάλι πίσω από το άλλο και να πετάω ασταμάτητα λουλούδια στον/στην διάσημο αοιδό από πάνω μου. Στο τέλος της βραδιάς, αφήνω ένα χιλιάρικο στο μαγάζι, επειδή είμαι “large” τύπος και όλα τα υπόλοιπα άτομα του μαγαζιού με θαυμάζουν και με ζηλεύουν.

Τέλος θέλω να πω ότι το να λυθούν τα προβλήματα της χώρας για μένα, θα ήταν πολύ απλό με τις άφθονες ιδέες που έχω. Ο μόνος λόγος που δεν ασχολήθηκα με την πολιτική, είναι ότι ποτέ δε με τράβηξε, επειδή πάντα μου άρεσε να αφιερώνω χρόνο στον εαυτό μου.

Παρ όλη την εξυπνάδα που μου δώρισε ο Θεός, υπάρχει μία λέξη που τελευταία ακούω ολοένα και περισσότερο και μου διαφεύγει η σημασία της. Πραγματικά θα ήθελα αν γίνεται κάποιος, αν ξέρει, να μου πει τι εννοούν κάποιοι όταν με αποκαλούν “Ελληνάρα”;


Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010

Brant Bjork

Ή πως είναι ένας true rock star από τα 5 μέτρα

Στη μικρή μου ζωή μπορώ να πω πως δεν έχω δει πολλούς διάσημους από κοντά.Αν και αυτό πιστεύω πως θα αλλάξει όταν θα γίνω ροκ σταρ και θα πίνω καφέ με την Μενεγάκη.


Because you cant motorboat a personality


Πάντα πίστευα ότι για να είσαι διάσημος πρέπει να σαι φτιαγμένος από διαφορετικά υλικά από τους “κοινούς θνητούς”. Πρέπει να έχεις μία αύρα. Και ποιοι διάσημοι έχουν περισσότερη αύρα από τους ροκ σταρ ;(Να διευκρινίσω πως για μένα δε χρειάζεται να παίζεις ροκ για να έχεις ροκσταριλίκι. Ας πούμε ο Ρουβάς είναι ο μεγαλύτερος ροκ σταρ που έχει βγάλει η χώρα μας μετά τον Πασχάλη. )
Ο Brant Bjork λοιπόν, για όποιον δεν ξέρει και θέλει να μάθει, ήταν ο drummer των Kyuss. Φέξε μου και γλίστρησα δηλαδή. Απέχει από αυτό που λες διάσημος. Είναι απλά ένας τύπος ο οποίος έπαιξε σε μία μεγάλη μπάντα και μετά έφτιαξε ήρεμα και διακριτικά τη δικιά του καριέρα ως τραγουδιστής-κιθαρίστας. Ρώτα 10 random άτομα στο δρόμο και αν σου απαντήσουν οι δύο ότι τον ξέρουν, τότε βρίσκεσαι σε μεταλάδικο και βγες γρήγορα γιατί από ότι έχω ακούσει εκεί συχνάζουν τύποι που κάνουν θυσίες στον σατανά και δεν πλένονται ποτέ. Ούτε και εγώ τον είχα στα υπόψη πριν τη συναυλία του στη Θεσσαλονίκη.
Η οποία συναυλία είχε κόσμο. Πολύ κόσμο. Και κόσμο που δεν περίμενα να δω σε μία τέτοια συναυλία. Ξες, καθαρό και χωρίς μαλλί που να φτάνει μέχρι τον κώλο. Και είχε κι άλλο περίεργο κόσμο. Από κείνο το περίεργο είδος που έχουν μακρύ μαλλί και μυρίζουν ωραία.. Πως τις λένε να δεις. Α ναι, γυναίκες. ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΟ 8BALL!! Και ήξεραν και απ’ έξω τα κομμάτια. Πάντα πίστευα ότι αν ρωτήσεις 10 άτομα αν ξέρουν τον Brant Bjork-σκάσε το είπες αυτό.
Μετά τα δύο support λοιπόν (Planet of Zeus, Bulldoza) αρχίζουν να χαμηλώνουν τα φώτα, να βγαίνουν καπνοί και διάφορες τέτοιες ποζεριές και βγαίνει το συγκρότημα του Bjork στη σκήνη. Και τελευταίος αυτός. Ένας τύπος στα early 40s, μακρύ σγουρό μαύρο μαλλί με μπαντάνα και ξερακιανός. Α είχε και tattoo το πεντάφυλλο στο χέρι του. Σαν μεξικανός μαφιόζος. Αλλά μόλις ανέβηκε στη σκήνη και έπιασε την κιθάρα του κατάλαβα ότι δεν χρειάζεται να σε ξέρει όλη η πλάση για να είσαι διάσημος. Απλά το χεις. Έπαιζε και τραγουδούσε σαν να ήταν στο σαλόνι του, με τη διαφορά πως όταν σε κοιτούσε και καταλάβαινε ότι έχει αιχμαλωτίσει την προσοχή σου, χαμογελούσε αυτάρεσκα. Και μπορούσε να μας κοιτάξει για ήμασταν πραγματικά στα 5 μέτρα. Ένιωθες την αύρα. Αυτό το χα ξαναζήσει μόνο όταν είχα δει την Lady Gaga από κοντά.



Απλά χόρεψε!!


Και δε κατέβαλε ιδιαίτερη προσπάθεια για να κάνει σόου. Ούτε μπλα μπλα ανάμεσα από τα κομμάτια, ούτε καραγκιοζιλίκια με το κοινό ούτε τίποτα. Έπαιζε σαν να μην υπάρχει αύριο. Περιττό να πω ότι ήταν ο ορισμός του πηγαίνω σε μία συναυλία χωρίς να ξερω τι θα ακούσω και τελικά καταλήγω φανατικός και να εύχομαι να ξαναγίνει για να ξέρω και τα κομμάτια αυτη τη φορά.

Αλλά πάνω από όλα ευχαριστήθηκα την άνεση και την γαματοσύνη ενός true rock star. Λες ο Brant Bjork να ξέρει τη Μενεγάκη;

ΥΓ. Ειδική μνεία στους Planet of Zeus που άνοιξαν τη συναυλία και στην αρχή παίζαν μπροστά σε 15 άτομα αλλά έκαναν λες και ήταν headliners στο Rock am Ring.




Σάββατο 3 Ιουλίου 2010

ΚΤΕΛ Connecting People

Κάθε φορά που ταξιδεύω με το ΚΤΕΛ νιώθω πως παρά τη θέληση μου, συμμετέχω σε μια άτυπη “λοταρία”. Τι εννοώ; Με ποιον θα συνταξιδέψω... Πολλές φορές έχω νιώσει τρομερά τυχερός ή άτυχος για το άτομο που έτυχε να κάθεται δίπλα μου για όλο το ταξίδι. Το μωσαϊκό των ανθρώπων που ταξιδεύουν είναι τόσο μεγάλο και ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις τι ψηφίδα θα πέσει δίπλα στη δικιά σου (πωπω τι είπα ο άνθρωπος;). Πιστεύω λίγο πολύ, όλοι το έχουμε νιώσει στα ταξίδια μας με μέσα μαζικής μεταφοράς. Ακολουθούν μερικά τυπικά παραδείγματα.

Η γιαγιά:
Γκρινιάζει για τους πάντες και τα πάντα, βάζει τον οδηγό να κλείσει το κλιματιστικό επειδή κρυώνει με αποτέλεσμα όλο το λεωφορείο να βράζει εξαιτίας της. Δεν κάνει τίποτα η ίδια, πάντα βάζει άλλους. Π.χ. Άνοιξε το παράθυρο, κλείσε την κουρτίνα, δώσε μου αυτό, κάνε το άλλο κ.τ.λ.. Επίσης δε δίνει ποτέ αποσκευές κάτω, οπότε αν είσαι αρκετά τυχερός ώστε να κάτσεις μαζί της θα απλωθεί χωρίς να σε ρωτήσει προς τη θέση σου και μπορεί να καταλήξεις να ταξιδεύεις με καμιά τσάντα της στα χέρια!

Ο γαμάτος τύπος:
Είναι ο τύπος, που αν τον είχες γνωρίσει κάπου αλλού θα γινόσασταν κολλητοί. Ακούτε παρόμοια μουσική παρόμοια ενδιαφέροντα και γενικά κάνετε μια γαμάτη συζήτηση μαθαίνετε ο ένας από τον άλλο και δε βαριέστε το ταξίδι.

Ο άοσμος:
Είναι ο τύπος που δε θέλει να του πρήζουν τα φρύδια όταν ταξιδεύει. Θα βάλει το mp3 του στα αυτιά και δε θα σου δώσει σημασία σε ολόκληρο το ταξίδι, ακόμα κι αν αρχίσεις να τον βαράς μπουκέτα. Εναλλακτική του mp3 είναι ένα βιβλίο ή ένας καλός ύπνος.

Η θεά:
Η super πανέμορφη τύπισσα που θα κάτσει δίπλα σου και επειδή πάντα ισχύει ο νόμος του Μέρφυ, όταν θα γίνει αυτό θα είσαι άπλυτος 2 μέρες και θα έχεις φάει τζατζίκι. Όλος ο αντρικός του λεωφορείου θα σε ζηλεύει που ήσουν εσύ ο κωλόφαρδος που έκατσες δίπλα της. Από υποχρέωση και μόνο προς αυτούς θα νιώσεις την ανάγκη να προσπαθήσεις να της πιάσεις συζήτηση, αλλά το μόνο που θα καταφέρεις να πεις θα είναι κάτι σαν “μπουάγκαλα” και θα το γυρίσεις σε βήχα για να μην σε περάσει για τελείως απροσάρμοστο!

Ο μπούλης:
Ο τύπος που χρειάζεται 2 καθίσματα για να χωρέσει ο κώλος του. Και πάντα θα σε εκτοπίσει από τη θέση σου. Ειδικά άμα κάθεσαι από το παράθυρο, θα είσαι στριμωγμένος για όλο το ταξίδι.

Μόνος:
Επίσης μια συνήθης περίπτωση, να μην είναι γεμάτο το λεωφορείο και να ταξιδεύεις μόνος. Είναι ωραία γιατί απλώνεσαι. Επίσης επειδή είμαι ακοινώνητος μου αρέσει να ταξιδεύω μόνος και να μην έχω την έγνοια αν θα μου μιλήσει ο διπλανός μου. Βέβαια μετά σκέφτομαι ότι είμαι ακοινώνητος και στεναχωριέμαι. Μετά σκέφτομαι όμως ότι από το να ταξίδευα με άλλον καλύτερα έτσι και ξανασκέφτομαι ότι είμαι ακοινώνητος και ξαναστεναχωριέμαι, αλλά από το να ταξίδευα με άλλον καλύτερα έτσι και πάει λέγοντας. Μπορώ να συνεχίσω να το σκέφτομαι αυτό μόνος μου για όλο το ταξίδι, μη σας πω μέχρι να πέσω για ύπνο το βράδυ!



Mindfuck!


Ο κακός κάγκουρας:
Η γνωστή περίπτωση, του τύπου που ταξιδεύει με φανελάκι, καταϊδρωμένος, το χαμηλοκάβαλο παντελόνι του στα γόνατα και η μπλούζα στον αφαλό, ώστε να φαίνεται το klein mein μποξεράκι του! Αν χτυπήσει το κινητό του θα παίξει σίγουρα το lucky-lucky, τραγούδι που αποκλείεται να αναφέρεται σε αυτόν που κάθεται δίπλα του! Ο μόνος λόγος που ταξιδεύει με το κτελ είναι ότι το πενηνταράκι του, όσο κωλοφτιαγμένο και αν είναι, δεν μπορεί να ταξιδέψει απόσταση μεγαλύτερη των 5 χιλιομέτρων. Συνήθως το IQ αυτών των τύπων δεν είναι μεγαλύτερο από το νούμερο των παπουτσιών τους. Μπορείτε να το καταλάβετε με διάφορους τρόπους. Για παράδειγμα αν παίξει την ταινία Ghost Rider στο λεωφορείο και σας πει “Φίλε αν δεν την έχει δει, δες τη. Είναι η αγαπημένη μου ταινία!”.

Ο καλός κάγκουρας:
Ναι υπάρχει και αυτή η κατηγορία και εγώ πρόσφατα την ανακάλυψα. Γνωστός επίσης και ως τρεντάκι. Είναι ο κάγκουρας που δε θα σε ενοχλήσει και θα σε διασκεδάσει. Συνήθως φοράει ροζ t-shirt και μπορεί να έχει τον Λούκυ-Λουκ σχεδιασμένο με στρασάκια πάνω! Βερμουδίτσα και φυσικά τέλεια αποτριχωμένη γάμπα, αλειμμένη με λαδάκι για να γυαλίζει! Τα Ray-Ban νομίζω είναι σχεδόν περιττό να τα αναφέρω... Σε όλο το ταξίδι θα κουνάει το κεφάλι του στο ρυθμό από το κακό κομματάκι που θα παίζει το λεωφορείο, ξέρετε αυτά που ακούμε στα λεωφορεία και ξαφνικά ζηλεύουμε τους κουφούς. Αν πάλι το λεωφορείο δε παίζει μουσική και πάλι θα κουνάει το κεφάλι στον ίδιο ρυθμό, δεν έχουν ανάγκη την μουσική οι τύποι...

Ο τύπος με το πιτόγυρο:
Ο συγκεκριμένος δε χρειάζεται να κάτσει δίπλα σου για να σε επηρεάσει, είναι ο τύπος που βγάζει το πιτόγυρο μέσα στο λεωφορείο και αρχίζει και τρώει, με αποτέλεσμα να βρωμοκοπήσει όλο το λεωφορείο και όλοι να ξερογλύφονται και να τον βρίζουν για όλο το ταξίδι.

Λίγο πολύ οι παραπάνω έχουν τύχει σε όλους όσους ταξιδεύουν με ΚΤΕΛ. Ωστόσο καμιά φορά πετυχαίνεις και πιο ιδιάζουσες περιπτώσεις, σαν τις ακόλουθες.

Ο αναρχικός:
Αν κάτσεις μαζί του θα μάθεις ένα σωρό χρήσιμα πράγματα. Θα μάθεις ποιοί είναι οι κανόνες διεξαγωγής σύγκρουσης αναρχικών-αστυνομίας, τι να κάνεις αν σου πετάξουν καπνογόνο, καθώς και τις προδιαγραφές μιας καλής μολότωφ!

Η απεγνωσμένη τύπισσα:
Είναι η τύπισσα που θέλει απεγνωσμένα να σου πιάσει συζήτηση και αν κοιμηθείς, θα σε ξυπνήσει για να σου πει “αν θες μπορείς να κοιμηθείς στον ώμο μου, για να είναι πιο άνετα”. Και εσύ το μόνο που μπορείς να σκεφτείς θα είναι “Creepyyyyyyy” (με τα κατάλληλα vocals).

Η Cool σαραντάρα:
Είναι η τύπισσα που θα μιλήσεις μαζί της. Θα έχει πιο απελευθερωμένες απόψεις από εσένα. Θα έχει δει τις τρύπες live σε κάποιο camping πριν γίνουν γνωστοί. Και γενικά θα σε κάνει να αναθεωρήσεις την άποψη που έχεις ότι όποιος είναι πάνω από 30 χρονών είναι οπισθοδρομικός παππούς...

Οι κάφροι:
Δεν κάθονται απαραίτητα δίπλα σου, γιατί συνήθως είναι παρέα. Λένε σε όλο το ταξίδι καφρίλες και γελάνε δυνατά. Χωρίς να τους νοιάζει που όλοι οι κομπλεξικοί του λεωφορείου τους στραβοκοιτάνε και οι υπόλοιποι γελάνε με τα αστεία τους. Χαρακτηριστική περίπτωση, δύο υπερβολικά γαμάτοι τύποι που είχα πετύχει μια φορά και κάνανε μέσα στο λεωφορείο ερωτική εξομολόγηση στην παλάμη τους! Η μόνη περίπτωση να σε εκνευρίζουν είναι αν υπάρχουν παιδάκια στο λεωφορείο ή αν θες να κοιμηθείς.

Ο Creepy τύπος:
Είναι κάτι τύποι, που δεν έχουν pattern, αλλά πάντα αν τους δεις μπορείς να πεις αν ανήκουν σε αυτή την κατηγορία. Είναι πολύ τρομακτικοί με έναν απροσδιόριστο τρόπο και εύχεσαι να τελειώσει το ταξίδι, πριν σε ξεκάνουν όπως ξέκανε την γιαγιά ο Bullseye στο Daredevil!



Are you talking to me?


Ο θηλυπρεπής:
Είναι κάποια άτομα που γεννήθηκαν αγοράκια, αλλά δεν έγιναν ποτέ κανονικά αγοράκια... Αυτά τα άτομα στο λεωφορείο, φέρονται κάπως έτσι: Θα μιλάν στο κινητό με την κολλητή τους για τουλάχιστον ¾ του ταξιδιού, χρησιμοποιώντας hands free. Η ομιλία τους θα είναι 7 με 8 οκτάβες πιο ψηλή από αυτή του μέσου ανθρώπου. Κύριο θέμα συζήτησης θα είναι η καινούργια σαγιονάρα που αγόρασε και τα χρυσά στρασάκια που έχει πάνω. Αν κάθεσαι δίπλα του να εύχεσαι να μην φοράει χαμηλοκάβαλο παντελόνι γιατί δεν ξέρεις τι μπορεί να δεις...

Ο τουρίστας:
Άτομα που έρχονται διακοπές και σου κάνουν 10 ερωτήσεις το δευτερόλεπτο, με θεματολογία ό,τι να ναι, από φαΐ μέχρι μπουρδέλα. Αν έχεις καλή διάθεση σου αρέσει, γιατί γουστάρεις να βοηθάς. Αν όχι, συνήθως κάπου στην 5η-6η ερώτηση έχεις ξενερώσει και προσπαθείς να κόψεις τη συζήτηση.

Ο μυθομανής:
Είναι αυτός που θα σε πρήξει με τις ιστορίες του και σύμφωνα με τα λεγόμενα του, έχει πάρει τον μισό γυναικείο πληθυσμό του κόσμου και υπάρχει μεγάλο ενδεχόμενο να είσαι παιδί του και να μην το ξέρεις. Θα σε πρήξει ανελέητα και ό,τι και αν κάνεις δεν πρόκειται να σταματήσει.