Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

5 συγκροτήματα που πρέπει να έρθουν Ελλάδα

Όταν σκέφτηκα το θέμα αυτού του άρθρου και γενικά κάθε άρθρου μου σχετικού με την μέταλ, είχα σοβαρές αμφιβολίες για το κατά πόσο αυτοί που μπαίνουν στο μπλογκ μας, τρέφουν το παραμικρό ενδιαφέρον για αυτήν τη μουσική. Επειδή όσο κι αν έχουν γίνει βήματα προόδου στη δημοτικότητα του μέταλ, μην ξεχνάμε ότι είμαστε Ελλάδα, όπου τα μπουζούκια κυριαρχούν και όπως και να το κάνουμε το μέταλ πάντα θα διατηρεί μία εναλλακτικότητα, πράγμα που του δίνει σίγουρα και μιά γοητεία. Και στην τελική άμα θες να διαβάσεις στο ίντερνετ κάτι για μέταλ, δόξα τω Lemmy υπάρχουν πολλά αξιόλογα ελληνικά metal site. Όμως επειδή τα μεγαλύτερα κλισέ, κρύβουν και τις μεγαλύτερες αλήθειες, ό,τι ανεβάζω εδώ είναι πράγματα που ενδιαφέρουν εμένα και έχω να λογοδοτήσω μόνο στον εαυτό μου. Και στην τελική θα ανεβάσω αυτό το άρθρο μόνο και μόνο για να το διαβάσω μετά από ένα χρόνο και να πω: ”Πωπω, έγραψα πάλι ο πούστης! Τι πένα είναι αυτή αγόρι μου! Φτου, φτου!!” στην καλύτερη ή για να το διαβάσω μετά από 7 χρόνια και να πω: ”Πω πω μαλάκα,τι παπαριές καθόμουν και έγραφα..; Άκου εκεί μέταλ! Μαζωνάκης και άγιος ο θεός ρε!”, στην χειρότερη. Οπότε μετά από αυτόν τον αχρείαστο ομολογουμένως πρόλογο, έχουμε και λέμε...
Ώς γνωστόν η κατάσταση με τις συναυλίες στην Ελλάδα είναι τραγική. Υπάρχουν άχρηστοι διοργανωτές που σημαίνει ότι υπάρχουν πανάκριβα εισιτήρια, ανύπαρκτο promotion, τραγικοί συναυλιακοί χώροι και το σημαντικότερο λιγοστά αξιόλογα συκροτήματα διατεθιμένα να κατεβούν μέχρι τα μέρη μας. Θα μου πεις, τώρα που είμαστε στο χείλος να γίνουμε η Κούβα της Ευρώπης, γιατί να ασχοληθούμε με αυτά; Γιατί πιστεύω ότι μέχρι να γίνει αυτό, πρέπει να μην επηρεαζόμαστε από όλη την περιρρέουσα κατάσταση και να ασχολούμαστε με την καθημερινότητά μας σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Και τι κάνει ο έλληνας περισσότερο από κάθε τι στην καθημερινότητά του. Μα φυσικά γκρινιάζει και διαμαρτύρεται!. Οπότε και εγώ θα γκρινιάξω που οι παρακάτω μπάντες δεν έχουν έρθει ποτέ στην Ελλάδα. Και όχι δεν θα μιλήσω καν για τους Peppers. Να παν να γαμηθούν, τους περιμένουμε τόσα χρόνια, τώρα δεν τους θέλω. Εγώ μιλάω για σύγχρονα συγκροτήματα.

1.Alter Bridge

Ναι, μπορεί να είναι αρκετά mainstream για τα γούστα μερικών και ναι, μπορεί μερικά τραγούδια τους να αγγίζουν τα όρια της γλυκανάλατης μπαλάντας, αλλά god damn it, φωνή σαν του Myles Kennedy είχε καιρό να εμφανιστεί. Κατά τη γνώμη μου, περιέχουν τις κατάλληλες ποσότητες hard rock, metal και pop και αυτή τη στιγμή είναι το μεγαλύτερο νέο συγκρότημα στον κόσμο. Είναι απορίας άξιο, πώς τρία μέλη από τους μισητούς Creed, έφτιαξαν τέτοια μπαντάρα απλά και μόνο επειδή άλλαξαν τραγουδιστή. Έτσι φάνηκε ότι οι Creed ήταν έτσι όπως ήταν (για τον πούτσο), αποκλειστικά και μόνο εξαιτίας του Scott Stapp καθώς οι υπόλοιποι στους Alter Bridge έχουν γράψει μουσικάρες που οι Creed, ούτε στο όνειρο τους! Εν κατακλείδει, αν θέλεις να χτυπηθείς με κομμάτια που περιέχουν ταυτόχρονα τρελές μελωδίες, οι Alter Bridge είναι το συγκρότημα που ψάχνεις. Σαν διαφήμιση ακούγεται, αλλά πάμε παρακάτω...


29 κατασκευαστές πλυντηρίων συνιστούν Alter Bridge. ΑΥΤΟΙ ΞΕΡΟΥΝ MOTHERFUCKER!





2.Black Stone Cherry

Πάρε τους Alter Bridge, βγάλε λίγο ταλέντο και λίγο συνθετική ικανότητα και πρόσθεσε λίγο τεχνική και λίγο southernίλα και έχεις τους Black Stone Cherry. Το πρώτο τους ομώνυμο άλμπουμ, κατέπληξε την παγκόσμια mainstream μέταλ σκηνή, τα επόμενα δύο όχι και τόσο, αλλά και πάλι είναι ένα από τα συγκροτήματα που θέλω να δω live γιατί το Black Stone Cherry είναι χαλαρά μέσα στα 10 αγαπημένα μου άλμπουμ τα τελευταία πέντε χρόνια και γιατί από ότι έχω καταλάβει στα live τους κάνουν τρελό κέφι και το παίζουν πολύ rock'n'roll gods να πούμε. Α, και γιατί το Lonely Train πριν από μερικά χρόνια το άκουγα τουλάχιστον μία φορά την ημέρα για πάνω από τέσσερις μήνες.
Interesting Fact: Όταν τους ρώτησαν ποιες είναι οι επιρροές τους και παίζουν αυτό το περίεργο μείγμα southern-hard rock απάντησαν πως στο χωριό που μεγάλωσαν κάπου ανάμεσα στου διαόλου το κέρατο και τo Kentucky, δεν υπήρχαν και πολλά πράγματα να ακούσεις και στην τελική αυτοί την μουσική για το πρώτο άλμπουμ την γράψαν χωρίς να έχουν κάποια ιδιαίτερη επιρροή. Ναι καλά, λες και μπορείς να γράψεις τέτοιο κομμάτι, άμα δεν έχεις ακούσει ποτέ σου λίγη σύγχρονη μέταλ:



3.Volbeat

Volbeat ή αλλιώς πως θα ακούγονταν οι Metallica αν ο Hetfield ήταν το νόθο παιδί του Johnny Cash με τον Elvis και γούσταρε πανκ. Πάντα ήθελα να γράφω τέτοιες μαλακίες, όπως οι ψαγμένοι μουσικοί δημοσιογράφοι, αλλά η αλήθεια είναι πως η παραπάνω πρόταση περιγράφει αρκετά καλά τι παίζει με τους Volbeat. Thrash θες; Το 'χω. Country θες; Κι αυτό το 'χω. Post-punk με hillbilly πινελιές θες; Αυτό κι αν το χω. Είμαι σίγουρος ότι όλοι όσοι ακούγαμε Metallica κάποτε, έχουμε κάτσει πολλές ώρες με την παρέα μας μιμούμενοι τις αστείες κραυγές του Hetfield. E, o τραγουδιστής των Volbeat Michael Poulsen, έχει φτιάξει την καριέρα του πάνω σε αυτό, αλλά το κάνει με τόσο διασκεδαστικό τρόπο που δεν μπορείς να μην τον λατρέψεις. Γενικά η λέξη-κλειδί σε αυτό το συγκρότημα είναι η διασκέδαση, καθώς ανάλογα και με το κομμάτι, μπορεί να θες να κάνεις windmill σαν μην υπάρχει άυριο, μπορεί να θες να χωθείς σε Pogo, ή μπορεί να θες να πάρεις το μπάντζο σου και να τραγουδήσεις for the good ol' days. Αν και το αγαπημένο μου κομμάτι τους είναι το πολύ μελαγχολικό και όχι και τόσο αντιπροσωπευτικό Mary Ann's Place.



Και έχουν και το πιο όμορφο εξώφυλλο άλμπουμ που έχω δει εδώ και πολύ καιρό.



4.Arctic Monkeys

Αν και δεν είναι μέταλ, οι Arctic Monkeys κερδίζουν άνετα μία θέση στα συγκροτήματα που θέλω οπωσδήποτε κάποια στιγμή να έρθουν Ελλάδα, πολύ απλά γιατί είναι το μεγαλύτερο όνομα στην σύγχρονη ροκ, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό το πράγμα εν έτει 2011. Οι Arctic Monkeys λοιπόν, εκτός από το συγκρότημα που έκανε πρώτο το επαναστατικό βήμα να γίνει ουσιαστικά γνωστό από το ίντερνετ (από το Myspace ειδικότερα), είναι και το συγκρότημα που έχει τα πιο ωραία τρία πρώτα άλμπουμ από οποιοδήποτε συγκρότημα που μπορώ να σκεφτώ αυτήν την στιγμή. Ακόμα και οι Beatles το πρώτο τους άλμπουμ, μία ψιλομούφα συλλογή διασκευών ήταν. Ενώ οι αρκτικοί πίθηκοι, τα τρία πρώτα τους άλμπουμ είναι το ένα καλύτερο από το άλλο. Αυτός ο συνδυασμός punk, garage και βρετανικής ποπ μπορεί κατά την γνώμη μου να κινήσει το ενδιαφέρον κάθε μουσικόφιλου, μεταλά ή μη. Ακόμα κι αν το τελευταίο τους πόνημα ήταν μάλλον απογοητευτικό, οι Arctic Monkeys και συγκεκριμένα ο ιθύνων νους τους, ο Alex Turner, μου δίνουν όλο και περισσότερο την εντύπωση ότι σε μερικά χρόνια θα θεωρούνται ισάξιοι ανάμεσα στους κλασικούς θεούς της ροκ, ακολουθώντας την πορεία που θα έπρεπε να είχαν οι Oasis, από την οποία παρέκλιναν μετά τα δύο πρώτα τους άλμπουμ. Και για του λόγου το αληθές:



5.System of a Down

Πριν προλάβεις να πεταχτείς μικρέ Mr. Know-Ιt-Αll μεταλά, το ξέρω ότι οι System έχουν έρθει ήδη στην Ελλάδα πριν πολλά χρόνια αλλά δεν μετράει γιατί τότε είχαν έρθει ώς support στους Slayer και ως γνωστόν το να ανοίγεις για τους Slayer περιλαμβάνει ροχάλες, μπουκάλια και μπινελίκια ως ευγενική χορηγία των πάντα ευγενικών οπαδών τους. Οι μόνοι οπαδοί που συναγωνίζονται σε τρόπους αυτούς των Slayer είναι αυτοί των Maiden. Τέλως πάντων, αυτό που θέλω από τους System είναι να έρθουν headliners, να κάνουν μία badass συναυλία, να μας πάρουν το μυαλό ώστε φεύγοντας από το live να είμαστε όλοι τρισευτυχισμένοι που είδαμε την μεγαλύτερη μέταλ μπάντα της γενιάς μας. Τι είπες μικρέ Mr. Know-Ιt-Αll μεταλά; Αμφιβάλεις ότι οι S.O.A.D. είναι η μεγαλύτερη μέταλ μπάντα της γενιάς μας; Έχουν πολλές μπάντες δηλαδή άλμπουμ σαν το Toxicity, το Mezmerize και το Hypnotize; Ειδικά το Toxicity κάθε φορά που το ακούω, στα περισσότερεα κομμάτια θέλω να χοροπήδηξω παντού σαν κοκαρισμένος πίθηκος που μόλις απελευθερώθηκε από το κλουβί του. Και όλα αυτά σε συνδυασμό με τις πιο όμορφες μελωδίες που μπορούσαν να βρουν. Εδώ πέρα, μάζεψαν ό,τι τραγούδι απέρριψαν για το Toxicity και το βγάλαν σαν ξεχωριστό άλμπουμ, το Steal This Album και μέσα περιέχει τραγούδια που άλλες σύγχρονες μπάντες δεν θα γράφαν ούτε με τα καλύτερα ναρκωτικά του κόσμου. Πι του χι:



Αυτούς θέλω, δεν ζητάω πολλά. Και όποιος φέρει ένα από τα παρακάτω συγκοτήματα (με εξαίρεση ίσως τους Black Stone Cherry), δεν νομίζω να κλάψει τα λεφτά του. Ειδικά οι S.o.a.d. και οι Arctic Monkeys χαλαρά θα μάζευαν 10.000 το καλοκαίρι. Αλλά και φέτος μάλλον με τους Placebo και τους James θα βολευτούμε...


2 σχόλια: