Όταν λοιπόν με κάλεσαν οι φίλοι μου να γράψω στο blog τους (προφανώς για να τραβήξω κοριτσόπουλα) το δέχτηκα με ευχαρίστηση! Για αρκετές μέρες σκεφτόμουν με τι θέμα να ασχοληθώ αλλά δεν έβρισκα. Είπα λοιπόν, μια και ο φίλος μας ο No Tomorrow πάει να υπηρετήσει την Πατρίδα να γράψω ένα άρθρο με τις εντυπώσεις-συμβουλές-παρατηρήσεις μου από αυτή την εμπειρία, καθώς είμαι παλαίουρας (313 ΛΕΛΕ) ψαρούκλες! Έχουμε και λέμε λοιπόν:
1. Εγκαταλείψτε τους αστικούς μύθους που λένε για έλεγχο του ανδρισμού σας και άλλα παρόμοια. Όταν παρουσιαστείτε στο κέντρο ούτε παράξενα μαραφέτια θα βάλουν στον ποπό σας ούτε τίποτα. Είμαστε στον 21ο αιώνα! Ο ελληνικός στρατός είναι πολύ προχώ- και μας δέχεται όλους με τις ιδιαιτερότητες μας!
2. Τόσο στο κέντρο όσο και στη μονάδα θα γνωρίσετε όλων μα όλων των ειδών ανθρώπους. Αδιάφορους, γαμάτους, κοπρόσκυλα, αγαθιάρηδες, έξυπνους, χαζούς, ό,τι θες. Θα γνωρίσεις τύπους που θα σιχαθείς και τύπους που θα λατρέψεις. Ήταν ένα παλικάρι στη μονάδα μου θυμάμαι που μια μέρα που είχαμε έξοδο τον είδα με τα πολιτικά του και νόμιζα ότι θα έβγαινα με το Γιώργο Μάγγα! Ένας άλλος πάλι, ο ψηλός, ήταν μεθυσμένος 24 ώρες το 24ωρο. Αλλά αυτός μου έμαθε να πίνω ούζο! Ποιον να πρωτοθυμηθώ… Έχουν φάση και τα τοπικά ιδιώματα. Τα λιι και τα νιι έδιναν και ‘παιρναν. Όσον αφορά τα στελέχη έχω να σημειώσω τα εξής. Οι ευέλπιδες ΟΚ δεν λέω επαγγελματίες αλλά είναι και λίγο ψώνια. Πώς να το κάνουμε, είναι η ελίτ του στρατού. Προσωπικά προτιμώ τους αξιωματικούς από ΣΜΥ. Είναι πιο κουλ τύποι, πιο σοφοί θα ‘λεγα καθώς παίρνουν τους βαθμούς τους αργά και σταθερά. Ουπς! είναι και οι ΕΠ.ΟΠ. Λοιπόν με πρόχειρες στατιστικές μεθόδους λέω: 30% ζώα, κοπρόσκυλα, δεν θέλω να τους ξαναδώ, 45% απλά αδιάφοροι, έκαναν τη δουλειά τους και εγώ τη δικιά μου και 25% ενδιαφέροντες τύποι, θα έπινα ευχάριστα ένα καφεδάκι μαζί τους, τους έκανα add και στοfacebook προσωποβιβλίο. Για να κλείσω αυτή την ενότητα θα πω πως το μυστικό είναι να είσαι χαλαρός και να πας λίγο με τα νερά όλων των παραπάνω. Δεν θα έχεις κανένα πρόβλημα. Εξάλλου λίγη διπλωματία δεν βλάπτει.
Μία από τις "σειρούλες" μου
3. Από τα σημαντικότερα στοιχεία της εκπαίδευσης σας, στο οποίο μάλιστα θα πρέπει να είστε αυτοδίδακτοι είναι η διαδικασίατης αποβολής περιττωμάτων από τον πρωκτό του χεσίματος σε τούρκικη τουαλέτα. Καταρχήν γιατί λέγεται τούρκικη; Δηλαδή όντως πρωτοεμφανίστηκε/εφευρέθηκε στην Οθωμανική αυτοκρατορία ή εμείς την βαφτίσαμε έτσι για να νιώθουμε ότι κάνουμε όλες αυτές τις αποτρόπαιες πράξεις πάνω στον εχθρό; (<- Φιλοσοφική ανησυχία) Ας επιστρέψω στο θέμα. Δεν είναι αστείο! Κάποιοι δυσκολεύονται να είναι για ώρα σε αυτή την άκρως βολική στάση. Άλλοι πάλι δεν νιώθουν άνετα αν δε βρίσκονται στο δικό τους χώρο. Να μην παραλείψω την ενοχλητική αναπήδηση του σκατόνερου όταν βουτήξει από ύψος σε αυτό κάποιο στερεό αντικείμενο (<-κουράδα), δεν προλάβουμε να καλυφθούμε και μας παίρνουν τα σκάγια. Άστα να πάνε! Σύντομα όμως θα τα ξεπεράσετε όλα αυτά. Θα βελτιώσετε την ευλυγισία σας, τα αντανακλαστικά σας και θα απολαμβάνετε τη διαδικασία. Για περισσότερο εκπαιδευτικό υλικό σας παραπέμπω στο σύνδεσμο.
4. Αντράκια! Εντάξει, θα βγάλουμε και την πόζα μας με το όπλο, θα κοκορευτούμε λίγο, αλλά παν μέτρον άριστο! Ειδικά για τους “παντρεμένους” μη φλομώσετε την κοπελιά σας στο ψέμα. “Ναι μωράκι μου έχει -20 και κάνω πορεία 15 χλμ”, “γυναίκα,οι Τούρκοι ο εξ ανατολάς γείτονας λαός είναι απέναντι, τους αγριοκοίταξα και έριξα μια στον αέρα”, “αγάπη μου βγάζω 300 κάμψεις τη μέρα” κτλ. Ούτε βέβαια σαν τις σειρήνες στο Αιγαίο είμαστε (“Πάμε πόλεμο???”). Η πραγματικότητα είναι κάπου στη μέση. Εγώ προσωπικά δεν έκανα ούτε μια κάμψη σε όλη μου τη θητεία. Το κρύο όντως ήταν κάποιες φορές τσουχτερό αλλά έμαθα να το υπομένω. Μια ρημαδοσκοπιά έχουμε να κάνουμε και μια 5ήμερη άσκηση-εκδρομή στο βουνό. Επομένως, Έλληνες Τζον Ράμπο χαλαρώστε λίγο!
Η μόνη διαφορά ήταν ότι με ανάγκασαν να κουρευτώ!
5. Σιγά – σιγά θα οικειοποιηθείτε με το λεξιλόγιο του φαντάρου. Πιστεύω ότι μερικές από τις χειρότερες λέξεις τις έμαθα στο στρατό. Χειρότερες όχι με την έννοια –μη λες κακά λογάκια, θα σου βάλω πιπέρι στο στόμα– απλά θεωρώ πως πρέπει να εξαφανιστούν.
“Πουστόνεο”: έχεις παλιώσει κατά 2,5 ολόκληρους μήνες στη μονάδα. Πως θα αποκαλέσεις τον νέο φαντάρο? Συνάδελφε? τσούκου, Φίλε? τσούκου, Αρχηγέ? πάλι τσούκου. Η σωστή απάντηση είναι φυσικά πουστόνεο! Εμ βέβαια, τι τώρα, 2,5 μήνες αρχαιότερος και που του μιλάς τιμή είναι. Εάν πάλι είσαι τόσο ψυχάρα, τον αποκαλείς “σειρά”/“σειρούλα” και τον εξισώνεις μαζί σου.
“Προβλεπέ”: Πρέπει να ντύνεσαι προβλεπέ, να αναφέρεσαι προβλεπέ, να χαιρετάς προβλεπέ, να χέζεις προβλεπέ κ.ο.κ. (<-όχι το γλυκό!) Για τα πάντα στο στρατό υπάρχει προβλεπόμενος τρόπος!
“Δοίκας”, “Υπόδοικας”, “Ανθύπας”: Δεν μπορεί να είσαι αλάνι και να λες τις λέξεις διοικητής, υποδιοικητής, ανθυπασπιστής… απαράδεκτο!
“Γιωτόμπαλο”: Εντάξει υπάρχουν μερικά άτομα που όντως έχουν κάποιο σχετικά σοβαρό πρόβλημα υγείας και είναι απαλλαγμένοι από βαριά σωματική άσκηση ή είναι άοπλοι ή οτιδήποτε. Θα υπάρξουν στιγμές που θα τους ζηλέψεις γιατί θα γλιτώσουν κάμποση αγγαρεία λόγω του προβλήματος τους. Υπάρχουν βέβαια και οι ευαισθητούληδες τύποι που θέλουν τακτικά την φροντίδα του καλού γιατρού γιατί μπορεί να πονάει η μεσούλα τους, ο αντίχειρας τους, να έχουν βηχαλάκι ή περίοδο(!) και τι σύμπτωση όλα αυτά μια μέρα πριν από καθολική πορεία, από διανυκτέρευση στο βουνό κτλ, κτλ… Αυτούς λοιπόν βαφτίζω “γιωτόμπαλα” και συνιστώ άφθονο ξύλο μέχρι να στρώσουν.
“Ζωάρα”: Όταν προσαρμοστείς στη μονάδα σου, θα μετατραπείς σιγά - σιγά στον Σαλονικιό ήρωα του Λαζόπουλου (Χαλαρά!). Θα αράζεις στο ΚΨΜ με τη φραπεδιά σου και όποιος άσχετος περνάει δίπλα σου θα του λες: “Ζωάρα φίλε ο στρατός. Τα ΛΕΛΕδόνια τα ακούς;”
Ο Ανθύπας
6. Είναι πιθανό να μείνετε για κάποιο διάστημα αποκλεισμένοι σε κάποιο ακριτικό χωριό της πατρίδας μας και από θηλυκά να συναναστρέφεστε συνήθως με καμιά κατσικούλα, κοτούλα άντε και προβατίνα. Οι περισσότεροι πέφτουν στην παγίδα με το που πάρουν άδεια και βγουν στον πολιτισμό να ερωτευτούν την Μαρία την άσχημη ή κάποια φίλη της και να τη λατρεύουν σαν θεά. Εγώ ξέρετε τι έπαθα; Όταν έβγαινα μετά από καιρό από τη μονάδα έβλεπα όλες τις γυναίκες με δυο νούμερα μεγαλύτερο σουτιέν! Α πα πα χάλια! Ρωτήστε τον FKing πόσο απεχθάνομαι τις νταρντανογυναίκες. Φτου φτου μακριά από μας. Τα τελευταία χρόνια βέβαια έχει βελτιωθεί η κατάσταση καθώς έχουν πληθύνει πολύ οι γυναίκες ΕΠ.ΟΠ. Κάποιοι άσχετοι τις κατηγορούν. Άχρηστες, ανίκανες, το ένα, τ’ άλλο… Κι όμως έχουν τη χρησιμότητα τους.
Χμ θα μπορούσα να αναφέρω πολλές ακόμα στιγμές/φάσεις από τη στρατιωτική ζωή… Βασικά η θετική ενέργεια που λέει κι ο Τσαλίκης(Σε-Σε-Σε) είναι το μυστικό. Δεν χρειάζεται η γκρίνια και τα νεύρα! Εννιά μήνες όχι και τόσο παραγωγικοί είναι η αλήθεια, αλλά έχουν τη γλύκα τους κι αυτοί μωρέ. Όσοι δεν πήγατε κατασκήνωση θα μάθετε να συμβιώνετε με μπόλικο κόσμο, όσοι λουφάρατε στις σχολικές γιορτές θα μάθετε επιτέλους παρέλαση, όσοι δεν ήσασταν μέχρι τώρα φαν της κυρίας Βέφας θα μάθετε πως καθαρίζονται οι πατάτες, όσοι έχετε απορία θα μάθετε αν ροχαλίζετε στον ύπνο σας (και θα εισπράξετε και ανάλογη συμπεριφορά!) κι άλλα πολλά… στο τέλος νομίζω μια όμορφη ανάμνηση μένει.
Καλή θητεία!
Υ.Γ. Και σε λίγο καιρό θα λέτε: «Απολύεται ο παλιός και θα χέζει καθιστός!»
1. Εγκαταλείψτε τους αστικούς μύθους που λένε για έλεγχο του ανδρισμού σας και άλλα παρόμοια. Όταν παρουσιαστείτε στο κέντρο ούτε παράξενα μαραφέτια θα βάλουν στον ποπό σας ούτε τίποτα. Είμαστε στον 21ο αιώνα! Ο ελληνικός στρατός είναι πολύ προχώ- και μας δέχεται όλους με τις ιδιαιτερότητες μας!
2. Τόσο στο κέντρο όσο και στη μονάδα θα γνωρίσετε όλων μα όλων των ειδών ανθρώπους. Αδιάφορους, γαμάτους, κοπρόσκυλα, αγαθιάρηδες, έξυπνους, χαζούς, ό,τι θες. Θα γνωρίσεις τύπους που θα σιχαθείς και τύπους που θα λατρέψεις. Ήταν ένα παλικάρι στη μονάδα μου θυμάμαι που μια μέρα που είχαμε έξοδο τον είδα με τα πολιτικά του και νόμιζα ότι θα έβγαινα με το Γιώργο Μάγγα! Ένας άλλος πάλι, ο ψηλός, ήταν μεθυσμένος 24 ώρες το 24ωρο. Αλλά αυτός μου έμαθε να πίνω ούζο! Ποιον να πρωτοθυμηθώ… Έχουν φάση και τα τοπικά ιδιώματα. Τα λιι και τα νιι έδιναν και ‘παιρναν. Όσον αφορά τα στελέχη έχω να σημειώσω τα εξής. Οι ευέλπιδες ΟΚ δεν λέω επαγγελματίες αλλά είναι και λίγο ψώνια. Πώς να το κάνουμε, είναι η ελίτ του στρατού. Προσωπικά προτιμώ τους αξιωματικούς από ΣΜΥ. Είναι πιο κουλ τύποι, πιο σοφοί θα ‘λεγα καθώς παίρνουν τους βαθμούς τους αργά και σταθερά. Ουπς! είναι και οι ΕΠ.ΟΠ. Λοιπόν με πρόχειρες στατιστικές μεθόδους λέω: 30% ζώα, κοπρόσκυλα, δεν θέλω να τους ξαναδώ, 45% απλά αδιάφοροι, έκαναν τη δουλειά τους και εγώ τη δικιά μου και 25% ενδιαφέροντες τύποι, θα έπινα ευχάριστα ένα καφεδάκι μαζί τους, τους έκανα add και στο
3. Από τα σημαντικότερα στοιχεία της εκπαίδευσης σας, στο οποίο μάλιστα θα πρέπει να είστε αυτοδίδακτοι είναι η διαδικασία
4. Αντράκια! Εντάξει, θα βγάλουμε και την πόζα μας με το όπλο, θα κοκορευτούμε λίγο, αλλά παν μέτρον άριστο! Ειδικά για τους “παντρεμένους” μη φλομώσετε την κοπελιά σας στο ψέμα. “Ναι μωράκι μου έχει -20 και κάνω πορεία 15 χλμ”, “γυναίκα,
5. Σιγά – σιγά θα οικειοποιηθείτε με το λεξιλόγιο του φαντάρου. Πιστεύω ότι μερικές από τις χειρότερες λέξεις τις έμαθα στο στρατό. Χειρότερες όχι με την έννοια –μη λες κακά λογάκια, θα σου βάλω πιπέρι στο στόμα– απλά θεωρώ πως πρέπει να εξαφανιστούν.
“Πουστόνεο”: έχεις παλιώσει κατά 2,5 ολόκληρους μήνες στη μονάδα. Πως θα αποκαλέσεις τον νέο φαντάρο? Συνάδελφε? τσούκου, Φίλε? τσούκου, Αρχηγέ? πάλι τσούκου. Η σωστή απάντηση είναι φυσικά πουστόνεο! Εμ βέβαια, τι τώρα, 2,5 μήνες αρχαιότερος και που του μιλάς τιμή είναι. Εάν πάλι είσαι τόσο ψυχάρα, τον αποκαλείς “σειρά”/“σειρούλα” και τον εξισώνεις μαζί σου.
“Προβλεπέ”: Πρέπει να ντύνεσαι προβλεπέ, να αναφέρεσαι προβλεπέ, να χαιρετάς προβλεπέ, να χέζεις προβλεπέ κ.ο.κ. (<-όχι το γλυκό!) Για τα πάντα στο στρατό υπάρχει προβλεπόμενος τρόπος!
“Δοίκας”, “Υπόδοικας”, “Ανθύπας”: Δεν μπορεί να είσαι αλάνι και να λες τις λέξεις διοικητής, υποδιοικητής, ανθυπασπιστής… απαράδεκτο!
“Γιωτόμπαλο”: Εντάξει υπάρχουν μερικά άτομα που όντως έχουν κάποιο σχετικά σοβαρό πρόβλημα υγείας και είναι απαλλαγμένοι από βαριά σωματική άσκηση ή είναι άοπλοι ή οτιδήποτε. Θα υπάρξουν στιγμές που θα τους ζηλέψεις γιατί θα γλιτώσουν κάμποση αγγαρεία λόγω του προβλήματος τους. Υπάρχουν βέβαια και οι ευαισθητούληδες τύποι που θέλουν τακτικά την φροντίδα του καλού γιατρού γιατί μπορεί να πονάει η μεσούλα τους, ο αντίχειρας τους, να έχουν βηχαλάκι ή περίοδο(!) και τι σύμπτωση όλα αυτά μια μέρα πριν από καθολική πορεία, από διανυκτέρευση στο βουνό κτλ, κτλ… Αυτούς λοιπόν βαφτίζω “γιωτόμπαλα” και συνιστώ άφθονο ξύλο μέχρι να στρώσουν.
“Ζωάρα”: Όταν προσαρμοστείς στη μονάδα σου, θα μετατραπείς σιγά - σιγά στον Σαλονικιό ήρωα του Λαζόπουλου (Χαλαρά!). Θα αράζεις στο ΚΨΜ με τη φραπεδιά σου και όποιος άσχετος περνάει δίπλα σου θα του λες: “Ζωάρα φίλε ο στρατός. Τα ΛΕΛΕδόνια τα ακούς;”
6. Είναι πιθανό να μείνετε για κάποιο διάστημα αποκλεισμένοι σε κάποιο ακριτικό χωριό της πατρίδας μας και από θηλυκά να συναναστρέφεστε συνήθως με καμιά κατσικούλα, κοτούλα άντε και προβατίνα. Οι περισσότεροι πέφτουν στην παγίδα με το που πάρουν άδεια και βγουν στον πολιτισμό να ερωτευτούν την Μαρία την άσχημη ή κάποια φίλη της και να τη λατρεύουν σαν θεά. Εγώ ξέρετε τι έπαθα; Όταν έβγαινα μετά από καιρό από τη μονάδα έβλεπα όλες τις γυναίκες με δυο νούμερα μεγαλύτερο σουτιέν! Α πα πα χάλια! Ρωτήστε τον FKing πόσο απεχθάνομαι τις νταρντανογυναίκες. Φτου φτου μακριά από μας. Τα τελευταία χρόνια βέβαια έχει βελτιωθεί η κατάσταση καθώς έχουν πληθύνει πολύ οι γυναίκες ΕΠ.ΟΠ. Κάποιοι άσχετοι τις κατηγορούν. Άχρηστες, ανίκανες, το ένα, τ’ άλλο… Κι όμως έχουν τη χρησιμότητα τους.
Χμ θα μπορούσα να αναφέρω πολλές ακόμα στιγμές/φάσεις από τη στρατιωτική ζωή… Βασικά η θετική ενέργεια που λέει κι ο Τσαλίκης(Σε-Σε-Σε) είναι το μυστικό. Δεν χρειάζεται η γκρίνια και τα νεύρα! Εννιά μήνες όχι και τόσο παραγωγικοί είναι η αλήθεια, αλλά έχουν τη γλύκα τους κι αυτοί μωρέ. Όσοι δεν πήγατε κατασκήνωση θα μάθετε να συμβιώνετε με μπόλικο κόσμο, όσοι λουφάρατε στις σχολικές γιορτές θα μάθετε επιτέλους παρέλαση, όσοι δεν ήσασταν μέχρι τώρα φαν της κυρίας Βέφας θα μάθετε πως καθαρίζονται οι πατάτες, όσοι έχετε απορία θα μάθετε αν ροχαλίζετε στον ύπνο σας (και θα εισπράξετε και ανάλογη συμπεριφορά!) κι άλλα πολλά… στο τέλος νομίζω μια όμορφη ανάμνηση μένει.
Καλή θητεία!
Υ.Γ. Και σε λίγο καιρό θα λέτε: «Απολύεται ο παλιός και θα χέζει καθιστός!»
Writer: HANDSaplast
Καλά ο "Ανθύπας" δεν υπάρχει!!! χαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφή